روح و پیام آیات و روایات حجاب و عفاف، گسستن و منزوی ساختن زن ازجامعه و بیگانه ساختن او از رشد و توسعه و شکوفایی آن نیست. هم چنان که نباید آن را بهانه‌ی پایمال ساختن حقوق، آزادی، استقلال کرامت و پیشرفت او ساخت بلکه روح و جان پیام این مفاهیم زنده و زیبا و دلپذیر این است که:
1. زن مترقی و شایسته باید در اندیشه و باور و گستره دل، در اوج عفاف و پاکی و معنویت باشد.
2. باید در گفتار و حرکات و سکنات و اشارات و نشست و برخاست، آراسته به وقار و متانت و حیا و آگاهی باشد.
3. باید پوشش انسانی و منطقی و برابر با مقررات خودپسند دینی ظاهر گردد.
4. باید از نشست و برخاست خصوصی با مردان بیگانه اجتناب کند.
5. باید ازرویایی با مرد نمایان زشت کردار و پلید در همه جا دوری جوید؛ به گونه‌ای که اگر ممکن باشد نه او آنان را بیند و نه آن دیوسیرتان، قامت و چهره‌ی او را حتی از روی پوشش بنگرند.
بر این باور زن آگاه و روشنفکر و با شخصیت باید از سبک و سیره ریحانه‌ی اندیشمند پیامبر درس استقلال اندیشه، روش و خط مشی فردی، اجتماعی، عبادی، اخلاقی و انسانی بگیرد.[1]
[1]. مطهری، مرتضی. مسئله حجاب. بی تا.
