به دنبال استثناء محارم دهگانه که پوشاندن زینت از آن‌ها، واجب نیست، مسئلۀ تقوی در آشکار ساختن صدای زیور آلات را سفارش می‌کند. و می‌فرماید:

«زنان، پاهای خود را به زمین نزنند، تا زینت‌های پنهانشان، دانسته شود». 

زنان عرب،‌معمولاً خلخال بپا می‌کردند. و برای اینکه دیگران بفهمند که آن‌ها، خلخال قیمتی و متعدد بپا دارند، پاهای خود را محکم بر زمین می‌کوفتند.

از این آیه، می‌توان استفاده کرد که هر چیزی که موجب جلب توجه مردان، مخصوصاً بیماردلان می‌گردد، مانند: بکار بردن عطرهای تند و آرایش و به صدا درآوردن النگوها و نمایاندن اندام، با پوشانیدن لباس‌های تنگ و نازک و آشکار ساختن غیر مستقیم زینت‌ها، یا خارج ساختن صوت، از حالت ساده، یا برداشتن ابرو و انداختن بند، جایز نیست.[1]

همچنان که باید، از نازک کردن صدا و کرشمه در گفتار، بپرهیزند:

«در حرف زدن، صدا را نازک و مهیّج نکنید که موجب طمع بیماردلان گردد.»

[1]. با استفاده از آرشیو استفتائات امام خمینی;.