شاید معنای حجاب اینگونه كه در حال حاضر در عرف اطلاق می‌شود، در قرون گذشته تمدن غرب جایی نداشته باشد، لكن پوشاندن بدن و به خصوص موی سر از بدیهیات تاریخی غرب است[1].
بسیاری از زنان مسیحی در قرون گذشته، نه تنها در مراسم مذهبی اعم از دعا و یا رفتن به كلیسا بلكه به غیر از آن در طول زندگی معمول خود نیز از نقاب، پوشیه و یا به لفظ امروزی روسری (VEIL) برای پوشاندن موی سر خود استفاده می‌كردند.[2]
این روند، اگر چه تا قرن هیجدهم، نوزدهم و بیستم میلادی ادامه پیدا كرده است، لكن در طول این دوره دستخوش حوادثی نیز شده است؛ بنبار اسناد تاریخی و تصاویر موجود از شكل لباس زنان غربی در این چند قرن، شكل حجاب چندین بار تغییر كرده است به خصوص بعد از دوره رنسانس.
به عنوان مثال، پوشیه یا همان روسری در قرن هجدهم تبدیل به كلاه شده است و میان زنان اختلاف بوجود آمده است كه آیا باید حجاب موی سر فقط در مواقع دعا و ورود به كلیسا باشد، یا فرقی نمی‌كند در چه وضعیتی باشی و باید در همه حال موی سرت پوشیده باشد.
بعد از آن، در اوایل قرن بیستم، پوشش زنان تبدیل به كلاهی آویزان شده است كه بیشتر در زنان روستایی و زنانی كه در كلیسا خدمت می‌كرده‌اند، دیده شده است؛ در قرن نوزدهم میلادی تا اواسط این قرن، كلاه به عنوان یكی از وسایل تجملی در اروپا مورد استفاده زنان قرار می‌گرفته است لكن زنان اروپایی همواره در اماكن عمومی موی سر خود را با كلاه می‌پوشاندند.
آنچه از نظر جامعه شناسان غربی مورد نظر قرار گرفته است، فراموش شدن دلیل اصلی پوشش زنان در مواقع دعا و غیر از آن است، طبق نظر این افراد، دلایل معنوی پشت سر آن وجود داشته است كه در حال حاضر فراموش شده است.[3]
به هر حال آنچه در دنیای امروز غرب وجود دارد، از آنچه كه در تاریخ گذشته تمدن غرب وجود داشته است، فاصله پیدا كرده است.
[1]. http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=65911
[2]. http://www.scrollpublishing.com/store/head-covering-history.html
