اولیای خداوند که عمری او را اطاعت نموده‌اند و گام از دایره عبودیت بیرون ننهاده‌اند؛ شایسته تکریم و احترام می‌باشند، چه احترامی بالاتر از این که دعای آنان درباره بندگان گنه کار، امّا شایسته‌ی رحمت و مغفرت؛ مستجاب گردد.
فاطمه محبوب خداوند و واسطه فیض رسانی و رحمت به بندگانی که به واسطه‌ی گناهان در حجاب مستور شده‌اند، می‌باشد او به واسطه اراده‌ی حکیمانه خداوند که محبت و بخشش به بندگان است، انسان‌های خاکی را از پستی‌ها به اوج عزّت رسانیده و چون مادری مهربان با عشق به امت رسول خدا شیعیان و محبان ولایت را شفاعت نموده و از آبروی خویش در درگاه ایزدی مدد جسته و باعث نجات امت می‌گردد.
او کسی است که به هنگام ازدواج نیز نگران امت رسول خدا بوده و از پدر می‌خواهد که مهریه‌ی او را بخشش و شفاعت از شیعیانش قرار دهد، و این زیباترین جلوه‌ی محبت و مهربانی است که از سرچشمه زلال محبت الهی نشأت گرفته است و یادآور روزی است که چشم‌ها گریان و روح‌ها پریشان خواهد بود و همه محتاج امدد و نجات هستند، او در چنین لحظاتی مشتاق دست گیری محبّین و آن‌هایی است که، ذره‌ای ایمان حقیقی داشته و ارتباط خود را با خداوند و اولیایش قطع ننموده‌اند و انتسابی از جهت ایمانی به او دارند. امام باقر فرمود: به خدا قسم همه مشمول این شفاعت می‌شوند مگر کسی که کافر و منافق باشد و به این مقام شک کند و این همه به خاطر عظمت و شأن این بانوی بزرگوار بوده که خداوند او را شفیعه محشر قرار داده است.
