زهراست چراغ شب ظلماني حيدر

زهراست طبيب تب طوفاني حيدر

زهراست پريشان پريشاني حيدر

زهراست به هرمعركه قرباني حيدر

يك جمله بُوَد ذكر لب حضرت زهرا

من مات علی حب علی مات شهيدا

*

*

*

گويد به علی نور تو را ماه ندارد

دل جز تو دگر دلبر دلخواه ندارد

بي تو دو جهان ازش يك كاه ندارد

من بي تو بمانم به خدا راه ندارد

هر جا كه تويي فاطمه هم هست در آنجا

من مات علی حب علی مات شهيدا

*

*

*

مي‌گفت هميشه به همان حالت مضطر

مردم همه كارست علی بعد پيامبر

و الله كه من گفته‌ام اين جمله مكرر

حيدر همه‌ي دين من و دين همه حيدر

با خون شده حك روی در خانه‌ي مولا

من مات علی حب علی مات شهيدا

*

*

*

من محو علی گشته ندانم كه خطر چيست

دل سوخته كي حس كند اين آتش در چيست

حالا كه علی هست دگر داغ پسر چيست

سرگشته‌ي عشقش شده‌ام ضربه به سر چيست

در پشت در اين است كلام من شيدا

من مات علی حب علی مات شهيدا

*

*

*

جانم به فداي علی و قلب صبورش

بر عهد خودش بود و ننازيد به زورش

دادند از آن كوچه غريبانه عبورش

در كوچه شكستند تمامي غرورش

جانم به لب آمد علی و خنده‌ي اعداء

من مات علی حب علی مات شهيدا[1]