سخن به این‌جا که می‌رسد حضرت می‌فرمایند: فَنِعْمَ الْحَكَمُ اللَّـهُ؛ من دیگر خدا را داور بین خودم و شما قرار می‌دهم. «وَ الزَّعِيمُ مُحَمَّدٌ»؛ و پدرم را در این جریان کفیل خودم قرار می‌دهم که مدافع من باشد و از طرف من اقامه دعوا کند. «وَ الْمَوْعِدُ الْقِيَامَةُ»؛ و دادگاهم دیگر تا روز قیامت عقب بیفتد. وَ عِنْدَ السَّاعَةِ «يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ‏»[1]؛ این تعبیر نیز اقتباس از آیات قرآن است. می‌فرمایند: روز قیامت کسانی که راه باطل را انتخاب کردند زیان می‌کنند.» «وَ لَا يَنْفَعُكُمْ إِذْ تَنْدَمُونَ؛ و آن روز پشیمان خواهید شد اما پشیمانی سودی به شما نخواهد داد. و «وَ لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ وَ سَوْفَ تَعْلَمُونَ»[2]؛ و «مَنْ يَأْتِيهِ عَذابٌ يُخْزِيهِ وَ يَحِلُّ عَلَيْهِ عَذابٌ مُقِيمٌ»[3]؛ این‌جا نیز اقتباس از آیات قرآن است. حضرت می‌فرمایند: به زودی خواهید دانست که چه کسی رسوا می‌شود و چه کسی عذاب دائمی خواهد داشت. حضرت آن‌ها را تهدید می‌کنند به این‌که شما مشمول این آیه واقع می‌شوید و در روز قیامت خدا علیه شما حکم خواهد کرد و به عذاب ابدی مبتلا خواهید شد.

[1] . سوره جاثیه، آیه 27.

[2] . سوره انعام، آیه 67.

[3] . سوره هود، آیه 39.