بعد از آن که سران قریش طبق پیشنهاد «ابوجهل‌» تصمیم گرفتند تا از تمام قبائل افرادی انتخاب شوند، و شبانه به طور گروهی به خانه پیامبر6 حمله برند و او را قطعه قطعه کنند، پیک وحی نازل شد و پیامبر6 را از نقشه‌های مشرکان آگاه ساخت، «هنگامی که کافران ضد تو حیله کنند [و نقشه بکشند] تا تو را زندانی کنند یا بکشند یا تبعید نمایند، آنان با خدا از در حیله وارد می‌شوند و خداوند حیله می‌کند و خداوند بهترین حیله کنندگان است.»[1]

قرآن از مهاجران یاد شده با عنوان «پیشگامان نخستین‌» یاد کرده است. چنان که می‌فرماید: «پیشگامان نخستین از مهاجرین و انصار، و کسانی که به نیکی از آنها پیروی کردند، خداوند از آنها خشنود گشت و آنها (نیز) از او خشنود شدند.»[2]

و آیه 41 سوره نحل: «آنانی که در راه خدا هجرت کردند، بعد از آن که ستم شدند.»[3] درباره این گروه نازل شده است.

[1] . تفسیر نمونه (پیشین)، ج 23، ص 393. ﴿وَ الَّذينَ هاجَرُوا فِي اللَّـهِ مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا ...﴾

[2] . سوره انفال، آیه 30.

[3] . سوره توبه، آیه 100.