﴿وَ قَرْنَ في بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى﴾.[1]
«و در خانههایتان قرار گیرید و مانند روزگار جاهلیتِ قدیم زینت‌های خود را آشکار مکنید.»
تبرّج؛ یعنی خود آرایی و آراستن و نمایاندن بر دیگران؛ چون برج که از دور معلوم و مشهود است و در اینجا به این معنا است؛ که زن زینت خود را برای مردان اجنبی بنمایاندکه این کاری زشت است[2] و نیز خویشتن آراستن و آراسته از خانه بیرون آمدن زنان.[3]
و طبرسی گفته است؛ تبرج جاهلیت که نهی شده است، یعنی؛ به شیوه و عادت زنان جاهلی از خانه خارج نشوید و زینت‌های خود را آشکار نکنید چنانکه آنان که آشکار می‌کردند. و برخی نقل کرده‌اند؛ که زنان جاهلی مقنعه بر سر می‌افکندند ولی آن را گره نمی‌زدند و از زیر آن زیور آلاتشان آشکار بود.
به هر حال اوضاع و احوال زنان و مردان در دوره جاهلیت از این هم اسفبار‌تر بوده است. چنانکه گفته‌اند که عرب زنانشان را با یکدیگر مبادله و معاوضه می‌کردند که مردی همسرش را به دیگری می‌‌داد که در برابر آن همسر از او می‌گرفت. که از آن به نکاح «بدلی» در جاهلیت یاد شده است.[4]
[1] . سوره احزاب، آیه 33.
[2] . ابن اثیر، النهایه، مصباح المنیر، فیومی: مادة برج.
[3] . لسان التنزیل، ص10
[4] . شیخ صدوق، معانی الأخبار، چاپ قم، انتشارات جامعه مدرسین، ص270، صص 276، 274.
