در اواخر سوره صافات حاکمیت و منصور بودن انبیاء و پیام انبیاء آمده است، این مطلب با بیانهای مختلفی در قرآن گفته شده است: «وَ لَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنا لِعِبادِنَا الْمُرْسَلينَ * إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ * وَ إِنَّ جُنْدَنا لَهُمُ الْغالِبُونَ»[1] «سخن ما، در علم ما گذشته است، سخن ما که تخلف ناپذیر است، این است که بندگان پیام آور ما و فرستادگان ما تحقیقا و فقط و فقط آنها منصور و پیروز هستند، و همانا سپاه ما حتما آنها غالب و پیروزند.»
امام حسین 7 برای احیای فکر اسلامی جنگید، آیا امام حسین به مقصودش رسید یا نرسید؟ آیا توانست یک فکر را در دنیا زنده کند یا نتوانست؟ میبینیم که توانست. زیرا هزار و سیصد سال است که این نهضت هر سال یک پیروزی جدید به دست میآورد، یعنی هر سال عاشورا، عاشوراست و معنی «کل یوم عاشورا» این است که هر روز به نام امام حسین7 با ظلم و باطلی مبارزه میشود و حق و عدالتی احیا میشود، این پیروزی است و پیروزی بالاتر از این چیست؟ یزیدها و ابن زیادها میروند ولی حسینها و عباسها و زینبها باقی میمانند. البته به عنوان یک ایده نه به عنوان یک شخص، بلکه به عنوان یک صاحب اختیار و حاکم بر جامعه خویش آری آنها میمیرند، اما اینها زنده و جاوید باقی میمانند.
[1] . سوره صافات، آيه 171-173.