پس از ذکر روایاتی چند از اهل‌بیت: در باب علم فاطمی، اکنون اثبات علم و عصمت صدیقة طاهره را به استناد کلمات و تعابیر خود ایشان پی خواهیم گرفت:
در کتاب صحیفة فاطمیه، بخشی از دعای حضرت3 که در تعقیب نماز ظهر می‌‌خوانده‌اند بدین شرح آمده است: «سپاس خدا را که مرا در فهم حقایق قرآن در هیچ چیزی از آن معطل نگذاشته و در هیچ امری متحیّر نساخته است.»[1]
همچنین در روایتی دیگر از ایشان نقل شده که فرمودند: «من از همان فروغ محمدی هستم و رخدادهای گذشته و حال و آینده و آنچه را تا روز رستاخیز رخ خواهد داد می‌‌دانم.»[2]
در برخی موارد نیز دربارة همسنگی اوصاف وجودی حضرت3 با سایر معصومین: از زبان خود ایشان چنین نقل شده است؛ و این روایات نیز گرچه مستقیماً اثبات کنندة علم حضرت نمی‌‌باشند، اما با تنظیم یک استدلال ساده می‌‌توانند ما را به مقصود خود برسانند. و آن استدلال اینکه با تکیه بر چنین روایاتی اشتراک وجودی حضرت زهرا3 در فضائل اهل بیت: به اثبات می‌رسد. و از آنجایی که علم لدنی یکی از این فضائل است، می‌توان نتیجه گرفت که ایشان نیز همچون سایر اهل بیت، از چنین علمی برخوردار هستند.
اما روایتی که در مستدرک الوسائل از ایشان (حضرت زهرا3) نقل شده است: «ما اهل بیت رسول خدا وسیلة ارتباط با مخلوقیم، ما برگزیدگان خدائیم و جایگاه پاکی‌‌ها، ما دلیل‌‌های روشن خدائیم و وارث پیامبران الهی.»[3]
و نیز می‌‌فرماید: «سنگ آسیای اسلام به وسیلة ما به گردش درآمد، و برکات روزگار همچون شیر به جریان در آمد و بینی شرک به خاک مالیده شد و طغیان دروغ و فریب آرام شد و آتش‌‌های کفر خاموش شد و دعوت به هرج و مرج آرام گرفت و نظم دین هماهنگ و برقرار شد.»[4]
از مجموعة تعابیری که از زبان این بزرگوار نقل شد، می‌توان همسنگی ایشان را با سایر ائمة معصومین، و نبی مکرم اسلام6 اجمعین استنباط کرد، به گونه‌ای که این هم سنگی دربردارندة علم الهی ایشان همچون سایر معصومین خواهد بود و برای محققین در این امر شکی باقی نخواهد گذاشت، که ایشان نیز همچون سایر معصومین، به سرچشمه‌‌های علوم الهی متصل بوده و از آن بهره می‌برده است. بارزترین نمونة بهره‌مندی ایشان از معارف الهی، در خطبة فدکیة ایشان به ظهور رسیده است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
در کتاب صحیفة فاطمیه بخشی از دعای حضرت3 که در تعقیب نماز ظهر می‌‌خوانده‌اند بدین شرح آمده است: «سپاس خدا را که مرا در فهم حقایق قرآن در هیچ چیزی از آن معطل نگذاشته و در هیچ امری متحیر نساخته است.»[5]
[1] . طباطبایی، انسان کامل، ص201.
[2] . بحارالانوار، ج 43، ص 8 .
[3] . دین شناسی از دیدگاه فاطمة زهرا3، رضوانی، ص163.
[4] . بحارالانوار، ج 29، ص 220.
[5] . «والحمد لله الذی لم یجعلنی جاهداً لشیء من کتابه و لا متحیراً فی شیء من امره». طباطبايي، انسان کامل، ص 201.
