در سال بعد، تعداد قابل توجهي از تازه مسلمانان يثرب در موسم حج ‏شرکت کردند. کاروان يثرب شامل پانصد نفر بود که هفتاد نفر آنان مسلمانان بودند. بلاذري رقم بيعت کنندگان را هفتاد مرد و دو زن مي‏داند.[1] دو نفر از اعضاي کاروان(عويم بن ساعده و سعد بن خيثمه)[2] در مکه نزد رسول خدا6 رسيدند و قرار شد در ايامي که حجاج در مني هستند ایشان، در عقبه با وي ديدار کنند.

در شب موعود(13 ذيحجه)، مسلمانان با رعايت اصول پنهان‏کاري، خود را به شِعبي که آن جا بود رساندند، زيرا رسول خدا6 فرموده بود؛ نبايد کسي را بيدار کنند و منتظر فرد غايبي شوند. به همين خاطر، يثربي‏ها تک‏تک و دو به دو به سوي منطقه مورد نظر رفتند.[3]

در آن جا چند نفر سخن گفتند؛ از جمله براء بن معرور گفت: به خدا سوگند هرگز در دل ما غير از آن چه بر زبان ما جاري مي‏شود، چيز ديگري نيست. ما جز صداقت و عمل به پيمان و جانبازي در راه پيامبر6، چيزي در سر نداريم. بعد از آن پيامبر6 آياتي چند از قرآن خواند و فرمود: با شما بيعت مي‏کنم بر اين که از من دفاع کنيد، همان طور که از فرزندان و اهل بيت‏7 خود دفاع مي‏کنيد.

بار دیگر برخاست و گفت: ما فرزندان جنگ و تربيت ‏يافتگان جبهه‏هاي نبرد هستيم. بعد از آن جمعيت‏ بيعت کردند و به آرامي پراکنده شدند. ابوالهيثم هنگام بيعت گفت: اي رسول خدا6! ما با يهوديان پيمان بسته‏ايم، حالا ناچاريم از آن صرف نظر کنيم پس سزاوار نيست ‏شما روزي از ما دست ‏بر داريد و به سوي قوم خود برگرديد. پيامبر6 فرمود: شما با هر کسي پيمان بسته‏ايد، من آن پيمان را محترم مي‏شمارم...[4] آنگاه دوازده نفر نماينده براي آن‌‌ها انتخاب کرد.[5] رسول خدا6 قول داد در موقع مناسب، مکه را ترک کند و به مدينه برود.[6]

[1] . انساب الاشراف، ج 1، ص 251

[2] . همان، ص 253

[3] . الطبقات الکبری، ج 1، ص 221

[4] . سیره نبوی، ابن هشام، ج 2، ص 442

[5] . انساب الاشراف، ج 1، ص 254

[6] . سیره نبوی، ابن هشام، ج 1، ص 438 و الطبقات الکبری، ابن سعد، ج 1، ص 223- 221