1ـ اختلال در امور اجتماع: مردم باید در معاشرت خود نسبت به یکدیگر حسن ظن داشته باشند، که اگر حسن ظن و اعتماد متقابل نباشد، چرخ زندگی از کار می‌‌افتد و ادامه فعالیت و همکاری برای مردم دشوار می‌شود، زیرا در اجتماعی که مردم به یکدیگر اطمینان نداشته باشند نمی‌‌توانند روابط خوب و پایداری میان خود برقرار سازند.

2ـ گسستن رشته الفت در اجتماع: یکی از زیان‌بارترین نتایج سوء ظن این است که رشته الفت و مودّت مردم را از هم می‌‌گسلد و بین آنان تفرقه و جدایی به وجود می‌‌آورد.

حضرت علی7 فرمود: «بر هر کس بد گماني غلبه کند هر گونه صلح و صفا بين او و دوستانش از بين مي‌رود».[1]

[1] . غرر الحکم، ص 264.