از امام باقر7 روایت شده که فرمود: «شنيدم جابر بن عبد اللَّه انصارى می‌گفت: رسول خدا6 فرمود: چون روز قيامت شود دخترم فاطمه3 بر ناقه‏اى از ناقه‏هاى بهشت به محشر رو كند كه دو پهلويش نگار دارد و مهارش از لؤلؤ تر و چهارپايش از زمرد سبز و دمش از مشک اذفر [با بوی شدید] و دو چشمش از ياقوت سرخ است. بر روی آن ناقه، قبّه‏ای است از نور كه برونش از درونش ديده شود و درونش از برونش. درون آن گذشت خداست و برونش رحمت خدا. بر سر آن مخدره، تاجى است از نور كه آن تاج، هفتاد ركن دارد و هر ركنى مرصّع به دُرّ و ياقوت است. بدرخشد چنانچه اختر فروزان در افق آسمان بدرخشد و بر سمت راستش هفتاد هزار فرشته باشد و بر سمت چپش هفتاد هزار فرشته و جبرئيل مهار آن ناقه را گرفته و به بلندترین صدایش فرياد كشد: ديده بر هم نهيد تا فاطمه3 دختر محمد بگذرد. پس در آن روز تمام پيغمبران، رسولان، صديقان و شهيدان، ديده بر هم نهند تا فاطمه3 بگذرد. فاطمۀ زهرا3 حرکت می‌کند تا در برابر عرش پروردگارش جل جلاله قرار گیرد و از ناقه‌اش فرود آید و گوید:

معبودا! سيدا! ميان من و هر كه به من ستم كرده، حكم كن. خدايا، حكم كن ميان من و هر كس كه فرزندانم را كشته است. به ناگاه پاسخى از طرف خداى جل جلاله می‌رسد كه: اى حبيبۀ من و زادۀ حبيبم! از من بخواه تا عطا شوى و شفاعت كن تا پذيرفته گردد. به عزت و جلالم سوگند، كه هیچ ستمگری [بدون حساب] از عدل من نمی‌گذرد.

پس می‌گوید: ای معبود من و ای آقای من! ذريه‌ام و شيعيانم و شيعيان ذريه‏ام و دوستانم و دوستان ذريه‏ام [را درياب]. پس از طرف خداى جل جلاله ندا رسد: كجايند ذريۀ فاطمه و شيعيان او و دوستان او و دوستان فرزندان او؟ پس آنها پيش آيند در حالی که فرشتگان رحمت آنان را احاطه کرده‌اند و فاطمه3 جلوی آنها می‌رود تا آنها را وارد بهشت كند».[1]

همچنین: محمّد بن مسلم ثقفى، ‏گويد: از امام باقر7 شنيدم كه مى‏فرمود: «فاطمه بر درب جهنّم توقّفى دارد. وقتی روز قيامت شود بين ديدگان هر شخصى نوشته مى‏شود كه او مؤمن است يا كافر. بسا شخصى را كه دوستدار اهل بيت پيامبر6 است مى‏آورند و به واسطه كثرت گناهانش امر مى‏شود وى را در آتش بياندازند. حضرت فاطمه بين دو ديدگانش را مى‏خواند كه نوشته او محبّ اهل بيت است به درگاه پروردگار عرض مى‏كند: پروردگارا تو مرا فاطمه نام نهادى و وعده داده‏اى هر كسى كه من و ذرّيّه‏ام را دوست دارد از آتش دوزخ بر حذر دارى، و وعده تو حقّ بوده و تخلّف پذير نيست.

خداوند عزّ و جلّ مى‏فرمايد: اى فاطمه تو راست مى‏گويى، من نام تو را فاطمه نهاده‏ام و وعده داده‏ام كه هر كس كه محبّت و ولايت تو و فرزندانت را داشته باشد از آتش جهنّم جدايش كنم، وعده من حقّ بوده و خلف وعده نخواهم نمود. و اين كه به بنده‏ام امر كردم به جهنّم برود به خاطر آن بود كه تو او را شفاعت كنى و من شفاعت تو را بپذیرم تا موقعيّت و منزلت تو در پيش من براى فرشتگان و رسولان و انبیا و همه مردم معلوم گردد.

پس هر كسى را كه ديدى بين ديدگانش مؤمن نوشته شده دستش را بگير و به بهشت داخل نما.[2]

و همچنین، امام حسن عسکری7 فرمود: «از امیرمومنان7 سؤال شد که آیا برای حضرت محمد6 نشانه‌ای [معجزه‌ای] همانند معجزۀ موسی هست؟ چرا که موسی کوه را بلند کرد و بر سر کسانی که از اوامر الهی امتناع می‌نمودند قرار داد. امیرالمومنین7 فرمود: بله به آن خدایی که او را به حق به پیامبری مبعوث فرمود؛ از زمان آدم تا زمان پیامبر هر معجزه‌ای که انبیا داشته‌‌اند، مثل آن یا برتر از آن را حضرت محمد6 داشته است…[سپس حضرت معجزات پیامبر را در مورد کسانی که از قبول دعوت ایشان ممانعت می‌کردند را بیان فرمودند تا آن جا که فرمود: ] پیامبر اکرم6 به گروه سوم که ایمان آوردند، فرمود: ای بندگان خدا به درستی که خداوند، به وسیلۀ این زن از شما فریاد رسی می‌نماید. آیا می‌دانید او کیست؟ گفتند: نمی‌دانیم. پیامبر اکرم6 فرمود: آن زن، دخترم فاطمه است و او برترین زنان از ابتدا تا انتهای عالَم است.

هنگامی که خداوند در روز قیامت تمام مخلوقاتش از اوّلین و آخرین را بر می‌انگیزد و از قبورشان بیرون می‌آورد منادی از زیر عرش الهی ندا می‌کند که ای گروه خلائق چشمان خویش را ببندید، تا این که فاطمه دختر محمد سَرور زنان عالَم از صراط بگذرد. همۀ مردم چشمانشان را می‌بندند تا این که حضرت زهرا3 از صراط عبور می‌فرمایند. در عرصۀ قیامت احدی باقی نمی‌ماند مگر این که چشمانش بسته می‌شود و فقط چشمان محمد و علی و حسن و حسین و طاهرین از فرزندان حضرت زهرا3 باز می‌باشد و به درستی که ایشان محارم حضرت زهرا3 هستند، پس هنگامی که حضرت زهرا3 [قبل از همه، حتی انبیا] وارد بهشت می‌گردند چادر ایشان بر روی صراط کشیده می‌شود و بر صراط پَهن می‌شود. در این هنگام منادی از طرف پروردگار ندا می‌دهد که ای دوستداران فاطمه به رشته‌های چادر فاطمه آویزان شوید و باقی نمی‌ماند از محبین حضرت زهرا3 مگر این که هر کدام به رشته‌ای از رشته‌های چادر آن حضرت آویزان می‌گردد تا این که بیشتر از هزار فئام به چادر حضرت آویزان می‌شوند. اصحاب گفتند یا رسول الله، یک فئام چند نفر است؟ پیامبر اکرم فرمود: هزار هزار [یک میلیون] و همۀ ایشان به سبب چادر حضرت زهرا از آتش جهنم نجات پیدا می‌کنند».[3]

[1] . امالي، شيخ صدوق، ص 69.

[2]. علل الشرائع، شيخ صدوق، ج۱، ص۱۷۹؛ كشف الغمه، اربلی، ج۲، ص۹۱؛ محتضر، حسن بن سليمان حلی، ص۲۳۳؛ جواهر السنيهٔ، حر عاملی، ص۲۴۷؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۱۴.

[3] . تفسير امام عسكری، ص۴۳۴؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ۸، ص ۶۸ و ج ۱۷، ص ۲۴۳؛ مجمع النورين، شيخ ابو الحسن مرندی، ص ۱۷۱.