در آثار ائمه اطهار:، احاديث در بيان ذکر بسيار است؛ از آن جمله:

حضرت رسول6 مي‌فرمودند:

آيا نمي‌خواهيد شما را خبر دهم به بهترين عمل‌هاي شما، عملي که بلندتر مي‌گرداند درجات شما را از جميع اعمال و نيکوترين عمل‌هاست نزد پادشاه شما، و بهتر است براي شما از دينار و درهم، و بهتر است شما را از اينکه برخوريد به دشمن و بکشيد ايشان را و بکشند ايشان، شما را؟ گفتند: بلي يا رسول الله! بيان فرماييد. گفت: آن، بسيار ذکر الهي کردن است.

در کتاب کافي حضرت فرمودند: شيعه ما جماعتي ‌اند که چون خلوت کنند با پروردگار خود، ذکر او بسيار گويند. و نيز در کتاب کافي حضرت صادق7 فرمودند: کسي که ذکر خدا مي‌کند در ميان غافلان، مثل کسي است که مقاتله مي‌کند در ميان هاربان؛ يعني جماعتي که مي‌گريزند از جهاد.

در کتاب مکارم الاخلاق؛ روايت است از حضرت رسالت6 که فرمودند: مثل خانه‌اي که در آن ذکر خدا مي‌گويند و خانه‌اي که در آن ذکر نمي‌گويند، مثل زنده است و مرده.

نيز در کتاب کافي مردي از حضرت رسول6 سؤال کرد. به کدام قيمت، اسلام و شرايع آن را خريداري نمايم؟ فرمود: که بايد دايم زبانت ‌تر و تازه باشد به ذکر الهي و بهترين اذکار، «لا إِلهَ إِلاَّ اللَّـهُ» است. و کلام حضرت امام محمّد باقر7 چنان که در «کافي» مذکور است که فرمودند: «مَا مِنْ شَيْ‏ءٍ أَعْظَمَ ثَوَاباً مِنْ شَهَادَةِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّـهُ» «هيچ چيزي ثوابش بالاتر از گفتن لا إِلهَ إِلاَّ اللَّـهُ نيست».

و در کتاب کافي حضرت امير المؤمنين7 فرمودند: نيست هيچ بنده مسلماني که بگويد: لا إِلهَ إِلاَّ اللَّـهُ، مگر آنکه صعود کند آن کلمه و بشکافد هر سقف و حجابي که يابد و نگذرد به هيچ گناهي از گناهان؛ مگر آنکه باطل گرداند آن را و برود تا منتهي شود به مثلش از حسنات، پس بايستد.