از اين پس، پيامبر6 به صورت موسمي و در مواقعي خاص به دعوت ميپرداخت و در واقع همان سياست سال‌‌هاي نخست بعثت را در پيش گرفت و به انجام دعوت در مواقع حج و ايام حرام مشغول شد. اين نوع تبليغات هر چند در اوايل سال اول (يازدهمين سال بعثت) ثمري براي پيامبر6 نداشت ولي در اواخر آن و نيز سال دوم و سوم (سال دوازدهم و سيزدهم بعثت) به تدريج زمينههاي مهاجرت سوم، يعني هجرت به مدينه را فراهم ساخت. در واقع فعاليت‌‌هاي تبليغي پيامبر6 در اين مقطع (سال 11 تا 13) را ميتوان جست و جويي براي يافتن فرصت و راه چارهاي براي نجات از وضع موجود دانست.
اقدامات پيامبر6 را ميتوان به دو مقطع تقسيم کرد:
