ابوبكر در مقابل حضرت زهرا3 مدعى بود كه پيمبران از قانون كلى توارث خارج شده اند وارث نمى‌‌گذارند. براى اثبات مدعى خويش به حديثى تمسك نمود كه راوى آن خودش بود و با عبارات مختلف در كتب نقل شده است. مثلا:
ابوبكر به فاطمه3 گفت: من از رسول خدا6 شنيدم كه مى‌‌فرمود: ما پيمبران طلا و نقره و زمين و خانه ارث نمى‌‌گذاريم. ارث ما ايمان و حكمت و دانش و شريعت است. من به دستور رسول خدا عمل مى‌‌كنم و به صلاح او رفتار مى‌‌نمايم.
ابوبكر به حديث مذكور تمسك نمود و فاطمه‌ى زهرا3 را از ارث پدر محروم ساخت. ليكن حديث مزبور حجيت ندارد و از جهاتى مردود است:
