امام حسین 7 بعد از ورود به دشت کربلا، آن زمین را از صاحبان آنها خریداری کرد.[1] در واقع آن حضرت در آن شرایط حساس و هولناک نیز از مساله‌ی حق الناس، غافل نبودند چراکه می‌‌دانستند در آن زمین، جنگی در می‌گیرد که منجر به شهادت خود و یارانش می‌شود و همچنین حرم مطهر آنان نیز در آن مکان، خواهد بود بنابراین نمی‌‌خواستند خون مطهرشان، در زمین مردم، ریخته شود و هم اینکه نمی‌‌خواستند زائران حرمش، در زمین مردم، پا بگذارند و در یک کلمه؛ نمی‌‌خواستند مال و حق مردم، ضایع شود.

این اقدام امام حسین7 یکی از درس‌های بزرگ حادثه‌ی عاشوراست که اهمیت حق الناس را بیش از پیش، متذکر می‌شود. حال، که آن حضرت در آن شرایط خاص هم به فکر حق الناس بودند، آیا نباید توجه بیشتری به این مساله کنیم و رویه‌ی رایج تضییع حق الناس را در خود، ریشه کن کنیم؟

- افرادی که، به بهانه‌ی عزاداری، در ساعات استراحت مردم، به ایجاد سر و صدا و سلب آسایش آنان می‌‌پردازند.

- افرادی که، بعد از مصرف نذورات مجالس عزاداری، ظرف‌های آن را در کوچه و خیابان می‌‌اندازند و موجب زشتی چهره‌ی شهر و زحمت رفتگران می‌‌‌شوند.

- افرادی که، با رانندگی نادرست و پارک اتومبیل در جای نامناسب، موجب ایجاد ترافیک و اتلاف وقت مردم می‌‌شوند.

- راننده‌ای که باقی پول مردم را به بهانه‌ی ناچیز بودن، پس نمی‌‌دهد و مردم هم به خاطر شرم و خجالت، آن را طلب نمی‌‌کنند.

در حق الناس باید دقت کرد. اسلام دین عجیبی است. می‌گوید: اگر سگ تشنه‌ است، حق نداری وضو بگیری. باید آب را به سگ بدهی تا بخورد، و برای نماز تیمم کن. اسلام می‌گوید: اگر ناخنت بلند است، شیر ندوش. ممکن است ناخن بلند، پستان گاو را اذیت کند. اسلام می‌گوید: اگر سوار اسبی، الاغی، چیزی هستی و می‌خواهی در حال توقف صحبت کنی، بیا پایین حرف بزن.

اسلام می‌گوید: اگر حاجی اسبش را زیادتر دوانده و زودتر به مکه رسیده. امضایش مورد قبول نیست. چون حاجی بی‌رحمی است. و حاجی که بی‌رحم است حتی در راه مکه اسبش را خسته کند، امضایش از اعتبار می‌افتد. اسلام می‌گوید: شب جمعه پیاز نخور، ممکن است بوی پیاز در دهانت باشد و فردا در نماز جمعه کنار دستی تو اذیت شود.

1. بزرگترین آیه قرآن راجع به حق‌الناس است. 2. وکیل باید بی‌طرف و عادل باشد. 3. کتمان حق حرام است. 4. ظاهر سازی ممنوع.

[1]. مستدرک ج۱۰ ص۳۲۱ .