اما بهتان و تهمت به انسان‌ها تبعاتی دارد که در اینجا به برخی از آنها اشاره می‌شود:

1. گناه آشکار: از نظر قرآن دادن هر گونه نسبت ناروا در هر شکل و قالبی به ویژه بهتان یک گناه آشکار است.[1]

2. ارتکاب حرام: از آنجا که نسبت ناروا گناه است، از نظر شرعی حرام بوده و مرتکب آن نیز مرتکب حرام شده است.[2]

3. دروغ: چنین نسبت‌های ناروا حتی اگر از نظر گوینده آن درست باشد، به دلیل آنکه اثبات نشده، از مصادیق دروغ بوده و آثار دروغ بر آن بار می‌شود.

1. 6 موجب قرار گرفتن در زمره ستمگران و ظالمان است.[3]

5. بدفرجامی: کسی که نسبت ناروایی می‌زند باید بداند که به سرانجام بدی دچار می‌شود و بدفرجامی پاداش آن است.[4]

6. عذاب اخروی: نسبت دهنده ناروا گرفتار عذاب اخروی خواهد شد.[5]

7. توبیخ: کسی که به دیگری بویژه همسرش نسبتی ناروا می‌دهد از سوی خداوند مورد توبیخ قرار می‌گیرد.[6]

8. لعن و نفرین: خداوند کسانی را که نسبت ناروا می‌دهند لعن و نفرین می‌کند.[7] در این آیات بیان می‌شود که این لعن و نفرین الهی دامنگیر تهمت زنان در دنیا و آخرت خواهد شد.

9. جرم و اجرای حدود: برخی از نسبت‌های ناروا از نظر حقوقی جرم تلقی می‌شود و بر نسبت دهنده به عنوان مجرم کیفرهای مشخص شده در قانون از جمله حدودجاری می‌شود. خداوند در آیه 4 سوره نور می‌فرماید؛ که افترا به زن عفیف بدون داشتن شاهد، سبب محکوم شدن به هشتاد تازیانه است.

10. عدم قبولی گواهی: افترا به زنان عفیف، در پی دارنده عدم پذیرش گواهی و شهادت شخص افترا زننده در محاکم خواهد شد.[8]

1. [9] پیامبر6 نیز می‌فرماید: فاسق چهار نشانه دارد: (اشتغال به) لهو، لغو، دشمنی و بهتان.[10]
2. 7 می‌فرماید: هرگاه مؤمن به برادر [دینی] خود تهمت بزند، ایمان در قلب او از میان می‌رود، همچنان که نمک در آب، ذوب می‌شود.[11]
3. 7 می‌فرماید: تهمت زدن به بی‌گناه از کوه‌های عظیم نیز سنگین‌تر است! »[12]
4. 7 می‌فرماید: هرکس به برادر دینی خود تهمت زند حرمتی میان آن دو به جا نمی‌ماند».[13]
5. 6 فرموده است: کسی که به مرد یا زن با ایمان تهمت بزند و یا درباره او چیزی بگوید که در او نیست، خداوند در روز قیامت او را بر تلی از آتش قرار می‌دهد تا از مسئولیت آنچه گفته است درآید.[14]
6. 6 یک وقت در حضور اصحاب فرمود: آیا به شما خبر ندهم که بدترین مردم کیست؟ گفتند: بلی یا رسول‌الله. فرمود: بدترین مردم آن کسی است که خیر خودش را از دیگران منع می‌کند و هر چه دارد تنها برای خودش می‌خواهد. حاضران گمان کردند با این مقدمه دیگر بدتر از این افراد کسی نیست. حضرت فرمود: آیا می‌خواهید به شما بگویم از این بدتر کیست؟ آن‌گاه، صنف دیگری را ذکر فرمود. اصحاب گفتند: خیال کردیم بدتر از این گروه دوم دیگر کسی نیست. بعد فرمود: آیا می‌خواهید از آن بدتر را به شما بگویم کیست؟ گفتند: از این بدتر هم مگر هست؟ آنگاه صنف سوم را فرمود: بدتر از این افراد، مردمان بد زبان فحاش تهمت زن و آبروبرند. اینجا دیگر حضرت توقف کرد، یعنی بدتر از اینها دیگر وجود ندارد.[15]
7. 7 می‌فرماید: «هیچ بی‌شرمی و وقاحتی چون بهتان زدن نیست».[16]
8. 7 می‌فرماید: «بهتان زدن به آدم بی‌گناه بزرگتر از آسمان است».[17]
9. 7 می‌فرماید: «هر کس به مردم عیبی را نسبت دهد که دارند، مردم به او عیبی را که ندارد نسبت دهند».[18]
10. 6 می‌فرماید: «سزاوارترین مردم به تهمت کسی است که با متهمان و افراد مظنون همنشینی کند».[19]
11. 7 فرموده است: هرکس به مرد یا زن مؤمن بهتان زند خداوند، در روز رستاخیز، او رادر طینت خبال نگه دارد تا حرف خود را پس گیرد. (ابن ابی یعفور می‌گوید) عرض کردم: طینت خبال چیست؟ حضرت فرمود: چرک و زردابه‌ای است که از شرمگاه زنان فاحشه بیرون می‌آید.[20]
12. 7 فرموده است: مؤمن با برادر مؤمنش فریبکاری نمی‌کند و به او خیانت نمی‌ورزد و او را خوار نمی‌سازد و به او تهمت نمی‌زند.[21]

[1] . نساء، آیه 20.

[2] . نحل، آیه 116.

[3] . یونس، آیات 38 و 39.

[4] . یونس، آیات 38 و 39.

[5] . نحل، آیات 24 و 27؛ نور، آیه 23.

[6] . نساء، آیه 20.

[7] . نور، ایات 6 و 7.

[8] . نور، آیه 4.

[9] . نور، آیه 4.

[10] . بحارالانوار، ج 1، ص 120.

[11] . کافی، ط، الاسلامیه، ج 2، ص 361، ح 1.

[12] . میزان الحکمه؛ ج 2؛ ص 632.

[13] . الکافی، ج 2، ص 361.

[14] . عیون الاخبار الرضا- ج2، ص 33؛ بحارالانوار، ج 75، ص 194.

[15] . همان.

[16] . غرر الحکم، ح 4438.

[17] . بحارالانوار، ج 78، ص 31.

[18] . بحار الانوار، ج 78، ص 160.

[19] . امالی شیخ صدوق، ص 28.

[20] . معانی الاخبار، ص 164.

[21] . الخصال، ج 2، ص 622؛ بحار الانوار، ج 2، ص 143.