شام مرکز حکومت یزید بن معاویه است. طبق دستور خلیفه ملعون کاروان حسینی از کوفه به شام روانه شده، کاروانی که مصیبت‌های عظیمی دیده و خون دل‌های بسیار خورده است هر کدام از سرنشینان این کاروان با دنیایی از اسرار عاشورا راهی بیابان‌ها شده‌اند. برای یک مبارزه همه جانبه با افکار اعوجاج انگیر خوارج پس از اهدا خون عزیزانشان در جهت رسوایی کامل اصلاح‌طلبان اموی که چهره نفاق خود را با نمایه اصلاح‌طلبی نیکو جلوه داده‌اند متحمل تازیانه‌ها و غل و زنجیرها و مصیبت‌های بیابان پیمایی شده‌اند تا خود را به راست قامتان تاریخ پیوند دهند کاروان را ساعت‌ها و بلکه روزها (بنا به اکثر روایات سه روز تمام) نگه داشتند. تا برای برگزاری همایش ننگین یزیدی شهر را آذین ببندند و مقدمات جشن و سرور فراهم سازند شام با کوفه تفاوت‌هایی دارد:

شامیان اعتقادات ضد دینی‌شان محرز است.

شامیان جغدهای نورگریزی هستند که سابقه دشمنی با اهل بیت در وجودشان ریشه دارد. شامیان فرهنگ آسمانیان را با جهل و خرافه‌ها عوض کردند.

شامیان تلخ‌ترین روزهای اسارت را برای اهل بیت به یادگار گذاشته‌اند.

شامیان با شادی و رقص و پایکوبی از کاروانیان استقبال کردند.