از اموری که بیانگر اوج مقام ارجمند زینب3 است، این که امام حسن مجتبی7 در شان او خطاب به او فرمود:

(تو از درخت نبوت و از معدن رسالت می‌‌باشی.)

در این راستا به روایت زیر توجه کنید: روزی حضرت زینب3 در محضر دو برادرش، حسن و حسین8 نشسته بود، و آنها درباره بعضی از گفتار رسول خدا6 با هم گفت و گو می‌‌کردند.

زینب3 به آنها عرض کرد: شنیدم در گفتار خود می‌‌گفتید رسول خدا6 فرمود:

بعضی از امور حلال آشکار است و بعضی حرام آشکار، ولی بعضی شبهه ناک است که بسیاری از مردم حکم آن را نمی‌‌دانند و تشخیص نمی‌‌دهند.

آن گاه زینب3 چنین شرح داد: هر کس از امور مشتبه پرهیز کند، دین و آبرویش را از انحراف حفظ می‌کند و هر کس که مرتکب امور شبهه ناک شد، پایش به سوی حرام می‌‌لغزد، مانند چوپانی که گوسفندانش را در نزدیک پرتگاهی عبور می‌‌دهد، قطعا احتمال سقوط آن گوسفندان از آن پرتگاه، بسیار است، بدان که هر چیزی پرتگاهی دارد، اموری را که خداوند حرام کرده، همان پرتگاه هستند، ارتکاب امور شبه ناک، نزدیک به آن پرتگاه خواهد بود که موجب سقوط خواهد شد.

در هر انسانی عضوی وجود دارد که اگر صالح شود، موجب صالح شدن سایر اعضا است و اگر فاسد شود، باعث فاسد شدن سایر اعضا می‌‌گردد. آن عضو قلب است. ای برادرانم! (حسن و حسین8) آیا از پیامبر6 که به تادیب الهی ادب شده، شنیده‌اید که فرمود: خداوند مرا تادیب نمود و نیکو ادب کرد؟

حلال آن است که خداوند آن را حلال نموده، قرآن آن را بیان کرده و پیامبر6 آن را توضیح داده است، مانند: حلال بودن خرید و فروش، اقامه نماز در وقتش، ادای زکات، انجام روزه ماه رمضان و حج برای مستطیع، و ترک دروغ، نفاق و خیانت و مانند: امر به معروف و نهی از منکر.

حرام آن است که خداوند آن را حرام کرده، و در قرآن بیان نموده است و به طور کلی حرام نقیض حلال است. امام امور شبهه ناک، اموری است که نه حلال بودن آن را می‌‌دانیم و نه حرام بودن آن را، انسان با ایمانی که نه حلال بودن چیزی را می‌‌داند و نه حرام بودن آن را، اگر سعادت دنیا و آخرت را می‌‌طلبید، باید هیچ گاه به دنبال چیزی که آخرش مشتبه است نرود، واجبات الهی را انجام دهد و محرمات او را ترک نماید و از شبهه‌‌ها پرهیز کند، در این صورت قطعا رستگار شود، و گرنه پایش به سوی حرام بلغزد و سرانجام در میان حرام بیفتد.

هنگامی که گفتار زینب کبری3 به این جا رسید، امام حسن7 به زینب3 رو کرد و فرمود: خداوند به کمالات تو بیفزاید، آری همان گونه است که می‌‌گویی، حقا که تو از درخت نبوت و از معدن رسالت هستی. یعنی گفتار و روش و منش تو، از مرکز نبوت و مخزن رسالت پیامبر اسلام6 نشأت می‌‌گیرد.[1]