در مورد اُمّ ایمن همین نکته کافی است که رسول خدا6 بهشتی بودن او را گواهی داده است، چنان که ابن سعد با اسناد خود از سُفیان بن عقبه این گونه نقل میکند:
اُمّ ایمن نسبت به پیامبر6 خوش رفتار و مهربان بود و به کارهای ایشان رسیدگی میکرد. روزی رسول خدا6 دربارهی او فرمود:
هر که خوش درد که زنی از بهشتیان را به همسری برگزیند با اُمّ ایمن ازدواج کند.
پس زید بن حارثه با او ازدواج کرد و او اسامه را به دنیا آورد.[1]
این روایت را ابن حجر نیز به هنگام معرفی اُمّ ایمن، از همین راوی نقل کرده است.[2]
البته باید تمام اینها را به فراموشی بسپاریم. .. چنان که نویسندهی نامه خواسته است.. ..
گفتنی است که تعداد زیادی از نامداران اهل سنّت، به هنگام مطالبهی حضرت زهرا3 سپس شهادت دادن امام7 و دیگران، حضور اُمّ ایمن را نزد ابوبکر گزارش کردهاند، از جمله: فخر رازی[3]، ابن حجر مکی[4]، حلبی شافعی[5]، یاقوت حموی[6]، سمهودی مدنی[7]، قاضی ایجی و جرجانی[8] و برخی دیگر. آنان به اتفاق گفتهاند: ابوبکر گواهی و شهادت اهل بیت و اُمّ ایمن را نپذیرفت و آن را رد کرد.
[1] . الطبقات الکبری: 10 / 213 حدیث 11899.
[2] . الإصابه: 8 / 172 شماره 11899.
[3] . التفسیر الکبیر: 29 / 284 - 286.
[4] . الصواعق المحرقه: 25.
[5] . السیرهٔ الحلبیه: 3 / 486 - 489.
[6] . معجم البلدان 4 / 270 - 273 شماره 9053.
[7] . وفاء الوفاء بأخبار دار المصطفی: 3 / 995 شماره 1001.
[8] . شرح المواقف: 8 / 356.