در طول تاریخ، فدک دست به دست در میان خلفا می‌‌گشت. گاه برخی از خلفای اموی یا عباسی آن را به فرزندان زهرا3 بازگرداندند؛ ولی دوباره خلیفه بعدی بازمی ستاند؛ اما هیچگاه ائمه اطهار: پس از غصب فدک حاضر نشدند آن را تحویل بگیرند، چرا که خلفا می‌‌خواستند با این کار صحه بر خلافت خویش نهند، و اگر آنها واقعا به اهل بیت: عقیده داشتند، می‌‌بایستی قبل از پس دادن فدک، خلافت را برمی گرداندند؛ لذا وقتی هارون از امام کاظم7 تقاضا کرد که فدک را پس گیرید، حضرت ابتدا امتناع ورزید، اما آنگاه با اصرار خلیفه روبرو شد. حضرت فرمود: باشد، اما من با حدودش می‌‌خواهم. هارون می‌گوید: حدودش کدام است؟ حضرت می‌فرماید: اگر حدودش را بگویم تو آن را پس نخواهی داد.

ـ به حق جدت سوگند که پس می‌‌دهم.

حضرت فرمود: حد اول: عدن، حد دوم: سمرقند، حد سوم: افریقا و چهارم: سیف البحر. .. و ارمنستان.

پس از بیان هر یک از حدود که حضرت می‌‌فرمود، رنگ هارون می‌‌پرید و حالش متغیر می‌‌گشت.

وقتی سخن امام پایان پذیرفت، هارون گفت: چیزی برای ما باقی نگذاشتی. .. حضرت فرمود: گفتم که اگر حدودش را بگویم، پس نخواهی داد.

از همین جا بود که هارون برای شهید کردن امام مصمم شد.[1]