عمده منابع شیعی و نیز منابع متعدد اهل سنت این نکته را بیان می‌کنند که نیمی از فدک در سال هفتم هجری به ملکیت شخص پیامبر اکرم6 درآمد و پیامبر6 - طبق آیه «﴿وَ آتِ ذَا الْقُرْبى‏ حَقَّهُ﴾؛[1] حق خویشان خود را بپرداز» - آن را به حضرت فاطمه زهرا3 بخشید.

[2]

حضرت فاطمه3 پس از پیامبر اکرم6 برای اثبات این ادعا حضرت علی7 و ام ایمن را گواه قرار داد. حکومت سخن حضرت زهرا3 را نپذیرفت و با این بهانه که اولا؛ حضرت علی7 در این گواهی صاحب نفع است و ثانیا؛ ـ حتی اگر شهادت علی7 پذیرفته شود - در اثبات امور مالی گواهی دو مرد یا یک مرد و دو زن لازم است، گواهی امام علی7 و ام ایمن را رد کرد.[3]