حضرت آیت الله مرعشی; فرمودند: وقتی که حضرت فاطمه3 قنداقه حضرت زینب3 را به محضر رسول الله6 برد؛ این نوزاد عزیز فاطمه3 چشم مبارک را برای هیچ کدام از اهل بیت باز نکرد و تنها وقتی قنداقه در بغل امام حسین7 قرار گرفت، چشم مبارکش را گشود!

و افزودند: در مجلس یزید ـ علیه اللعنه و العذاب ـ نیز سر مبارک آقا از فراز نیزه به تمام اسرا نگاه کرد، ولی وقتی که مقابل حضرت زینب کبری3 رسید، چشم‌ها را روی هم گذاشت و از گوشه‌‌های چشم مبارکش اشک جاری شد. گویی می‌‌خواست فرموده باشد که:

خواهر عزیز، از این که این همه محبت به یتیمانم کرده‌ای، ممنون شما هستم، و بیش از این مرا خجل مکن.[1]