این آیه در حقیقت جلوه‌ای از حضور حضرت زهرا3 در عرصه سیاست است.

منطقه «نجران» بخش با صفایی با هفتاد دهکده تابع خود، در نقطه مرزی حجاز و یمن قرار گرفته است. در آغاز طلوع اسلام، این نقطه تنها منطقه مسیحی نشین حجاز بود. پیامبراسلام6 در سال‌‌های اول رسالت خود، با سران کشورهای جهان مکاتبه کرد و بدین وسیله آنها را به دین مبین اسلام دعوت نمود.

در این بین نامه‌ای نیز به اسقف نجران نوشت و طی آن مسیحیان نجران را به آئین اسلام دعوت نمود؛ «به نام خدای ابراهیم، اسحاق و یعقوب. این نام‌های است از محمد پیامبرخدا به اسقف نجران. خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب را حمد و ستایش می‌‌کنم و شما را از پرستش بندگان، به پرستش خدا دعوت می‌‌نمایم. شما را دعوت می‌‌کنم که از ولایت بندگان خدا خارج شوید و در ولایت خداوند وارد آیید، اگر دعوت مرا نپذیرفتید (لااقل) باید به حکومت اسلامی مالیات (جزیه) بپردازید و در غیر این صورت به شما اعلام خطر می‌‌شود.»

نمایندگان پیامبراکرم، نامه ایشان را به اسقف مسیحیان نجران رساندند. وی پس از خواندن نامه، شورایی مرکب از شخصیت‌های مذهبی و غیر مذهبی تشکیل داد که وارد مدینه شوند و از نزدیک با پیامبر6 دیدار کنند و دلایل نبوت ایشان را مورد بررسی قرار دهند.