یکی از عابدان و زاهدان می‌گوید:

«در خواب به محضر مبارک امام زمان4 مشرف شدم، عرض کردم:

مولای من! آنچه در زیارت ناحیه مقدسه ذکر شده است که «فلاندبنک صَبَاحاً وَ مَسَاءً و لابکین عینک بدل الدُّمُوع‏ دماء» صحیح است؟ فرمود: آری!

گفتم: آن مصیبتی که در سوگ آن، به جای اشک خون گریه می‌‌کنید، کدام است؟ آن مصیبت علی اکبر است؟ فرمود: نه! اگر علی اکبر زنده بود، او هم در این مصیبت، خون گریه می‌‌کرد!

گفتم: آیا مقصود مصیبت حضرت عباس7 است؟ فرمود: نه! بلکه آن حضرت عباس هم در حیات بود، او نیز در این مصیبت خون گریه می‌‌کرد!

عرض کردم: آیا مصیبت حضرت سیدالشهداء7 است؟ فرمود:

نه! اگر حضرت سید الشهداء7 هم بود، در این مصیبت خون گریه می‌‌کرد!

پرسیدم: پس این کدام مصیبت است؟

فرمود: مصیبت اسیری عمه‌ام زینب3 است.)[1]