در عربستان پیش از اسلام، زن هیچ جایگاهی نداشت. زن به عنوان کنیزی که در خدمت مرد قرار می‌‌گرفت تا کارهای خانه‌‌اش را انجام دهد. او در مسائل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و غیره حق دخالت و اظهار نظر نداشت.

در چنین شرایطی بود که اسلام ظهور نمود، دیگر به جنس انسان اهمیتی نمی‌‌داد بلکه انسانیت وی حائز اهمیت بود. زنان صاحب حق و حقوقی شدند و دیگر کمتر مورد ظلم قرار می‌‌گرفتند. در چنین شرایطی که دختران زنده به گور می‌‌شدند و برای زنان در جامعه هیچ شخصیتی قائل نبودند. حضرت زهرا3 پا به عرصه هستی نهاد و همگان از کارهای پیامبر6 نسبت به ایشان تعجب می‌‌نمودند. پیامبراکرم با آن مقام مادی و معنوی، خم شده و دستان دختر خود را می‌‌بوسید و به او احترام ویژه می‌‌گذاشت.

خیلی‌‌ها تصور می‌‌کنند که ارزش حضرت به خاطر این بوده است که ایشان دختر نبوت، همسر ولایت و مادر امامت بوده‌اند. حال آنکه باید در نظر داشت که ایشان شایستگی و ارزش آن را داشته که در این مسندها جای گرفته است.

با بررسی تاریخ روز مباهله پی می‌‌بریم که خود حضرت زهرا3 آن قابلیت را داشته و از مقام والای معنوی برخوردار بوده که به همراه پیامبر6 به مباهله می‌‌روند. چرا که در درگاه الهی قرب داشته و دعا یا نفرین ایشان به استجابت می‌‌رسید.

مباهله با مسیحیان نجران کار ساده‌ای نبود که با هر زن و مرد عادی بتوان آن را به اجرا درآورد بلکه افراد شرکت کننده در مباهله باید به درجه‌ای از حق و یقین رسیده باشند که خدای متعال درخواست آنان را پاسخ گوید.

این که حضرت صدیقه طاهره3 در مراسم مباهله شرکت داشته، حاکی از عظمت شخصیت ایشان می‌باشد.