موضوع شفاعت از اصول مسلّم اسلام است که روایات زیادی از طریق شیعه و اهل سنت درباره آن نقل شده است. در قرآن کریم نیز آیات متعددی درباره آن وجود دارد. مانند آیات 43 تا 48 مدثّر که خداوند متعال عده‌ای از کسانی را که شفاعت شامل حال آن‌ها نمی‌شود نام برده است.

تمام علمای اسلام شفاعت را قبول دارند، ولی دربعضی خصوصیات و شرایط آن با یکدیگر اختلاف نظر دارند.

در بحث شفاعت در قرآن سه دسته آیات وجود دارد:

1) دسته‌ای شفاعت را مختص خداوند می‌داند.[1]

2) دسته‌ای شفاعت را مشروط به اذن الهی می‌داند.[2]

3) دسته‌ای مطلقاً شفاعت را نفی می‌کند.[3]

ما در این مقاله شفاعت در قرآن کریم را مورد بررسی قرار داده ایم.

آیات و روایات در باب شفاعت عبارتند از:

1 . آیاتی که شفاعت را از آن خدا می‌داند.

2 . آیاتی که شفاعت را به اذن خدا می‌داند.

3 . آیاتی که شفاعت را نفی می‌کند.

4 . روایاتی که شفاعت را به پیامبر ، مؤمنین، انبیاء، علماء و شهداء نسبت می‌دهند.

5 . روایاتی که شفاعت را به بعضی از اعمال مانند رحم و امانت داری نسبت می‌دهند.

6 . روایاتی که مفادشان این است که همه مردم در قیامت نیازمند شفاعت پیامبر اکرم می‌باشند.

[1] . سوره سجده، آیه40؛ سوره انعام، آیه 51؛ سوره زمر، آیه44.

[2] . سوره بقره، آیه 255 ؛ سوره یونس، آیه 3؛ سوره سبأ، آیه 23.

[3] . سوره بقره، آیه 48؛ سوره بقره، آیه 254؛ سوره یونس، آیه 18.