از القاب زهرای مرضیه3 شفیعه یا شفیعهٔ العصاهٔ است.

حضرت فاطمه زهرا 3 شفیعه محشر است.

شكی نیست كه امر شفاعت در نشانۀ دنیا و آخرت به اذن الله است. و مراد از اذن، اذن تكوینی است كه با اعمال قوه ولایتی تحقق پذیرد و اساسا شفاعت به اذن خداست و اینكه در اخبار و روایات معتبره، صادره از مقام عصمت، به ما رسیده است كه حضرت فاطمه زهرای اطهر دختر پیغمبر، در محشر شفاعت می‌كند به لحاظ آن است كه آن حضرت دارای مقام ولایت كلیه مطلقه است. و حق همه گونه تصرف و اختیار مطلق به اذن الله دارد.

ولایت كلیه مطلقه حضرت فاطمه3 در نزد اهل معرفت به حق آن حضرت، ثابت و مبرهن است و به همان دلائل كه ولایت كلیه مطلقه حضرت ختمی مرتبت، و خلفاء آن حضرت اثبات گردیده است، ولایت حضرت فاطمه نیز به اثبات رسیده است، چون همه نور واحدند.

مضافا به اینكه حضرت امام صادق فرموده است: كه ما حجتیم بر شما و جمیع خلایق جهان، و مادر ما حضرت فاطمه زهرا3 حجت است بر ما.

و از كلام معجزه‌گونه امام همام، جعفر بن محمد الصادق7، مستفاد می‌شود كه حضرت فاطمه، ام الائمه در تمام شئون ولایت با آن‌ها شركت دارد و همان طوری كه حضرت ختمی مرتبت و اوصیای قدیسین آن حضرت در قیامت از امت اسلامیه و شیعیان و محبان خود شفاعت می‌نمایند حضرت فاطمه نیز شفاعت می‌فرماید.

پیامبر اکرم 6 می‌فرماید: اذا کان یَوم القیٰمة تقبل ابتنی فاطمه ... فاذا النداء مِن قِبل الله جل جلاله، یا حبیبتی و ابنة حبیبی سلینی تُعطٰی و اشفعی تُشفعی ... فَتَقول الهی و سیّدی ذریّتی و شیعتی و شیعة ذریّتی ؛

هنگامی که قیامت برپا می‌شود دخترم فاطمه وارد محشر می گردد... در این هنگام از جانب خدای متعال جل جلاله ندا می‌شود، ای حبیب من و ای دختر حبیب من! بخواه تا به تو عطا کنم و شفاعت کن که شفاعتت قبول شود ... پس فاطمه3 گوید: مولای من، از تو بخشودگی گناهان ذریّه‌ام و شیعیانم و نیز شیعیان ذریّه‌ام را می‌خواهم.[1]

[1] . امالی، شیخ صدوق، ص 18.