هنگام وفات جانسوز پیامبر اکرم وقتی سخنان پدر را شنید که فرمود: «أَبْکی لِذُرِّیتی؛ برای فرزندانم گریه می‌کنم.»، حضرت زهرا به شدت گریست. رسول خدا فرمود: دخترم گریه مکن، آرام باش!

حضرت فاطمه پاسخ داد: برای آنچه بعد از تو بر من روا می‌دارند، گریه نمی‌کنم؛ بلکه از فراق و دوری تو، ای رسول خدا می‌گریم. »

در این جمله حضرت به صورت سربسته، به تمام مصائبی که بعد از رحلت پدر بر او وارد می‌شود، اشاره نموده است؛ از آتش زدن در گرفته تا اهانت به شخص آن حضرت.