در جلد دهم بحار الانوار، از یزید بن عبدالملک نقل است که وی از پدر و پدرش از جدش یزید نقل می‌نماید که:
«بر فاطمه‌ی زهرا وارد شدم، ابتدا سلام فرمودند، آنگاه سوال فرمودند: چه مطلبی باعث شده که به اینجا آمده‌ای؟ گفتم: برای طلب برکت آمده‌ام. فاطمه‌ی زهرا فرمودند: پدرم به من خبر داده هر که بر رسول خدا یا بر من سه روز سلام بفرستد خدا بهشت را بر او واجب می‌گرداند. جد یزید بن عبدالملک گوید: به ایشان عرض کردم در زمان حیات او و حیات شما؟ فرمودند: آری و حتی پس از مرگ ما.»
در کشف الغمّه علی بن عیسی اربلی، از علی7 و ایشان از فاطمه‌ی زهرا نقل می‌نمایند که:
صدیقه‌ی طاهره فرمودند: که رسول خدا فرمودند: کسی که بر تو درود فرستد خدا او را می‌آمرزد، و او را به من در هر جای بهشت که باشم ملحق می‌نماید.
در کتاب دعوات راوندی از سوید بن غفله نقل شده که:
برای علی یک گرفتاری مالی پیش آمده بود، فاطمه‌ی زهرا به منزل رسول خدا رفت و در زد. پیامبر فرمودند: صدای راه رفتن حبیبه ام فاطمه را از پشت در می‌شنوم، ای ام ایمن برخیز و ببین کیست؟ ام ایمن، برخاسته و در را گشود، پس فاطمه وارد شد.
پیامبر6 فرمود: در ساعتی به سراغ من آمده‌ای که هیچ‌گاه در این ساعت‌ها سابقه نداشت به دیدن من بیائی! صدیقه‌ی طاهره عرض کردند: ای رسول خدا طعام ملائکه در نزد پروردگار چیست؟ فرمودند: حمد و ستایش کردن. سوال کردند: طعام ما چیست؟ رسول اکرم فرمودند: قسم به آن کس که جانم در قبضه‌ی قدرت اوست، یک ماه است که در منزل ما برای طبخ طعام، آتشی افروخته نشده است. ولی فاطمه جان به تو پنج کلمه یاد می‌دهم که جبرئیل آن را به من یاد داده. سوال کردند: یا رسول الله آن پنج کلمه چیست؟ فرمودند: یا رب الاولین و الاخرین یا ذا القوة المتین یا راحم المساکین و یا ارحم الراحمین.
فاطمه زهرا برگشت وعلی سوال فرمود: پدر و مادرم فدای تو باد! با خود چه آورده‌ای؟ فرمودند: برای دنیا رفتم ولی توشه برای آخرت آوردم.
علی فرمودند: خیر پیش، خیر پیش، هر چه آورده‌ای خیر است.[1]
[1] . دعوات، راوندی.
