بخش اول به طور اجمال اینجا مطرح می‌شود؛ نه به طور تفصیل، برای اینكه پشتوانه علمی بخش دوم خواهد بود. سرّ این‌كه این بانو حجت بر ائمه است و اگر علی‌بن‌ابی‌طالب نبود، احدی همتای آن حضرت نبود «آدمُ و مَن دُونَه»، این است كه او [فاطمه] مثل خود قرآن كریم، در مقام حدوث و بقاء شكل گرفت؛ قرآن از زمین برنخاست (از فكر كسی تدوین نشد، هیچ عالم بشری این قرآن را تدوین و تنظیم نكرد.

سوره‌هایش، آیاتش، معارفش و مفاهیمش را کسی بررسی و انشا نكرد). مستقیماً از جهان غیب نازل شد و در طی 23 سال ماند و برای ابد جای خود را تثبیت كرد، این سه كار را قرآن كرد یعنی: اولاً، از زمین برنخاست [بلكه] از آسمان نازل شد، ثانیاً، و نزولش هم 23 سال طول كشید، ثالثاً، و ماند كه برای ابد بماند.

این طور نیست كه _معاذ‌الله_ قابل زوال باشد، از بین رفتنی باشد: ﴿لا یأْتیهِ الْباطِلُ مِنْ بَینِ یدَیهِ وَلا مِنْ خَلْفِهِ﴾. هویت انسان كامل، مخصوصاً فاطمه زهرا را هم، وقتی ارزیابی می‌كنیم می‌بینیم؛ در همین مثلث خلاصه می‌شود: او از زمین برنخاست [بلكه] از آسمان نازل شد و تقریباً همسفر قرآن كریم بود تا قرآن آیات و سورش نازل می‌شد، او هم روزانه متكامل می‌شد، ترقی می‌كرد و تا قرآن به پایان رسید، عمر این بی‌بی هم به پایان رسید و برای ابد ماند؛ مردن شامل همه انسان‌ها هست ﴿إِنَّكَ مَیتٌ وَإِنَّهُمْ مَیتُونَ﴾.

آن مثلث درباره قرآن روشن است؛ همه ما می‌دانیم كه این كتابی است از ذات اقدس الهی نشئت گرفته [و] هیچ فكری او را تدوین نكرده [است] از آسمان غیب نازل شده، 23 سال به تدریج این كتاب نازل شده؛ بعد از اینكه ﴿الیوْمَ أَكْمَلْتُ﴾ و سایر آیات نازل شد این كتاب؛ نه یك كلمه كم نه یك كلمه زیاد «الی یوم القیامه» ماندنی است.

پس اولاً، از آسمان نازل شد، از غیب نازل شد، ثانیاً در طی 23 سال به تدریج متكامل شد، ثالثاً. تا به ﴿الیوْمَ أَكْمَلْتُ﴾ و مانند آن رسید و برای ابد ماند، جریان فاطمه زهرا3 هم همین طور است.