رفتار حضرت زهرا با شوهر در عالی‌ترین مرحله صفا و مهربانی بود، نه تنها هرگز خاطر شوهر را نرنجانید، بلكه یاور مهربان و نوازشگر دلسوز برای شوهر بود، و در همه صحنه‌های زندگی، همدم و همدرد و شریك زندگی علی بود، برای روشن شدن این مطلب به نمونه‌هایی اشاره می‌كنیم:

۱) پیامبر روزی نزد دخترش فاطمه آمد و ضمن احوالپرسی، پرسید:

«شوهرت را چگونه یافتی؟» فاطمه در پاسخ گفت:

«او را بهترین شوهر یافتم» پیامبر فرمودند:

«دخترم! شوهرت، نیكو همسری است، در هیچ كاری از دستور او سرپیچی نكن».[1]

۲) امیر مؤمنان علی در سخنی در شأن حضرت زهرا فرمود:

سوگند به خدا من زهرا را تا آن هنگام كه خداوند او را به سوی خود برد، خشمگین نكردم، در هیچ كاری موجب ناخشنودی او نشدم، او نیز مرا خشمگین نكرد و هیچگاه موجب ناخشنودی من نشد.[2]

۳) پیوند مقدّس همسری زهرا و علی به قدری با صفا و پر مهر بود، و وجود زهرا به قدری برای حضرت علی مایه آرامش و خشنودی بود كه علی در سخنی می‌فرماید:

«من به چهره زهرا نگاه می‌كردم، همین نگاه، هرگونه غم و اندوه را از من برطرف می‌نمود».[3]

۴) فاطمه در یاری علی و همكاری با او در رنج‌ها و دشواری‌ها و غم‌ها به قدری كوشا بود، كه وقتی پیامبر از علی پرسید: «زهرا را چگونه همسری یافتی؟» علی بی‌درنگ در پاسخ گفت:

او را در راستای اطاعات خداوند، یاوری نیكو یافتم.[4]

حضرت علی در مورد خانه داری همسرش می‌فرماید:

فاطمه با اینكه از محبوب‌ترین افراد نزد رسول خدا بود، آن‌قدر با مشك آب كشید و حمل كرد كه اثر بند مشك در سینه‌اش نمایان شد، و آن‌قدر خانه را جارو كرد كه لباس‌هایش غبار آلود شد، و آن‌قدر زیر دیگ آتش افروخت كه رنگ لباسش تغییر كرد، زحمات طاقت فرسای او به جایی رسید كه به او گفتم:

نزد پدرت برو و تقاضای كنیز كن، تا در كارها تو را كمك كند، او نزد پدر رفت، چند نفر از جوانان را در محضر پدر دید، چیزی نگفت و بازگشت، روز بعد صبح شخص رسول خدا به خانه ما آمد و به فاطمه فرمود:

«دیروز نزد من آمدی، چه حاجتی داشتی؟» فاطمه از روی شرم چیزی نگفت، ترسیدم پیامبر برخیزد و برود، عرض كردم:

«ای رسول خدا! فاطمه آن‌قدر آسیا را گردانده كه دست‌هایش آبله نموده، و آن‌قدر خانه را جارو كرده كه لباسش غبار آلود شده، و آن‌قدر آتش زیر دیگ گذارده، كه رنگ لباسش دگرگون شده، به او گفتم:

اگر نزد پدر بروی و كنیزی را برای كمك، كنی به جا است. » پیامبر فرمود:

چیزی را به شما بیاموزم كه بهتر از خدمتكار است، آنگاه گفتن ذكر ۳۳ مرتبه «اَلْحَمْدُللَّهِ» و ۳۳ بار «سُبحان اللَّه» و ۳۴ بار «اللَّهُ اكَبر» هنگام خواب را به ما آموخت، فاطمه سه بار فرمود:

«از خدا و رسولش خشنود شدم. »[5]

[1] . كشف الغمّه، ج ۱، ص ۴۹۱.

[2] . كشف الغمّه، ج ۱، ص ۴۹۲.

[3] . كشف الغمّه، ج ۱، ص ۴۹۲.

[4] . بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۱۱۷.

[5] . بیت الاحزان، ص ۴۳.