﴿وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْوَاجاً لِتَسْکُنُوا إِلَيْهَا وَ جَعَلَ بَيْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً ﴾[1]
از نشانه‌های اوست ـ خداوند سبحان ـ که برای شما ازجنس خودتان جفتی بیافرید تا درکنار او آرامش یافته، با هم انس گیرید، و میان شما دوستی و مودت قرار داد.
زندگی زناشوئی و ازدواج یک امر مقدس است که با انجام آن اساس و بنیان خانواده تشکیل می‌شود، و ثمرات این پیوند مقدس و میمون از قبیل ابقاء نسل بشر، در کنار حفظ ارزش‌ها و کرامت‌های انسانی، ونیز تربیت انسان سالم و صالح می‌باشد. و حفظ نظم و ایجاد بستر مناسب برای زندگی سالم و معنوی در یک خانواده یکی دیگر از نتائج این پیوند مبارک می‌باشد .
برای تحقق این امر مهم، ابتداء زن و شوهر باید وظائفی که توسط دین برای آنان تعریف شده است را شناخته و بدان پای بند باشند، تا در سایه آن فضایی صمیمی برای رشد و ترقی در زمینه‌های عبادی، علمی، اجتماعی، فرهنگی، برای همگی اعضای خانه مخصوصا فرزندان ایجاد بنمایند.
سیره فاطمه زهرا به خوبی گویای این واقعیت است که ایشان به عنوان یک زن نمونه والگو چه قدر به وظایف خویش آشنا بوده و بستر مناسب را برای رشد ایده‌های انسانی ومعنوی درخانه ایجاد کرده است. که امام علی در جواب سؤال رسول خدا، که از شخصیت دخترش پرسیده بود، فرمود: «نعم العون علی طاعه الله»[2] من اورا بهترین یاوری برای اطاعت خدا یافتم.
و ایشان به عنوان یک همسر فدا کار ونمونه در تمامی سختی‌های زندگی چه دربعد اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، خانوادگی... درکنار همسرش بود. شاید تعبیر درکنار نارسا باشد، بلکه باید گفت که درتمام سختی‌های دوران مبارزه بامشرکین و بعد با غاصبین تنها ملجأ و پناهگاه همسرش بوده است.
و نیز در تمامی ابعاد زندگی درمقابل شوهر اطاعت محض بود، اوج اطاعت همه جانبه زهرا از شوهر وقتی بیشتر متبلور می‌شود که بدانیم او درطول زندگی مشترک زناشوئی اندک درخواستی از امام نداشته است، با این همه باز نگران است که نکند که به وظیفه‌اش عمل نکرده باشد.
و در واپسین روز‌های حیات پر برکتش به امام فرمود: «هنگام فراق نزدیک است، سخنانی دارم می‌خواهم برایت بگویم» امام فرمود: «آنچه دلت می‌خواهد بگو». امام به بالین فاطمه3 نشست و دستور داد کسی وارد نشود.
فاطمه لب می‌گشاید می‌فرماید: «ای پسرعم از شروع زندگی‌ام باتو در هیچ امری با تو مخالفت نکردم، و هرگز از من سخن دروغ نشنیدی»
امام علی فرمود: «تو متواضع‌تر از آنی که من تو را بر چنین امری سرزنش کنم، آه چقدر جدایی و دوری از تو بر من دشوار است و با رفتن تو مصیبت پیامبر برایم زنده می‌شود. ازدست دادن تو برای من، بسیارسخت و ناگوار است، از این ماتم به خدا پناه می‌برم و دل به او می‌سپارم ومصیبت فراق تو آن قدر تلخ و سنگین است که تحمل آن برای علی مشکل وطاقت فرساست. مصیبتی که هیچ چیز نمی‌تواند آنرا جبران کند، این دردی است که درمان برای او نمی‌بینم»[3]
آری چنین بود هم فاطمه اطاعت محض بود، نسبت به علی، وهم غم فراق او برای علی سخت بود چون او یگانه خریدار غم‌های تنهای علی بود.
آری چنین است. باید وجود زن برای خانواده مایه آسایش و آرامش باشد و به طور کلی باید مصداق اتمّ «لِتَسکُنوا إلیها» باشد. و زندگی پربار، اما کوتاه فاطمه زهرا درس تربیتی مناسب برای بانوان می‌باشد.
[1] . سوره روم آیه 21.
[2] . بحارالانوار، ج 43، ص117.
[3] . اربلي، ابوالحسن، علي بن عيسي، کشف الغمه في معرفه الائمه، بيروت، دارالاضواء، 1405ق، چاپ دوم، ج1، ص191.
