borhani برهانی آفرینش خلق درباره  خداشناسی
منشور بین المللی اسلام «جلد دهم»
اشعارى از سيّد جزوعى

و براستى در اين مورد، چه زيبا سروده «سيّد جزوعى» آنجا كه مى‌گويد:

 

وَ اَتَتْ فاطِمُ تُطالِبُ بِالارْثِ

 

 

مِنَ الْمُصْطَفى فَما وَرَثاها

 

«فاطمه3 براى طلب كردن ارث خود كه از رسول خدا6 باقى مانده بود، نزد آن دو نفر آمد، ولى آنها ارث او را ندادند.

 

لَيْتَ شِعْرِى لِمَ خالَقا سُنَنَ

 

 

الْقُرآنِ فِيها وَاللَّه قَدْ اَبْداها

 

اى كاش مى‌دانستم كه چرا آن دو نفر با سنّتهاى قرآن مخالفت كردند با اينكه قرآن سنّت‌هاى ارث را آشكار كرده بود؟

 

نُسِخِتْ آيَةُ الْمَوارِيثِ مِنْها

 

 

اَمْ هُما بَعْدَ فَرْضِها بَدَلاها؟

 

آيا آيات ارث قرآن، منسوخ شده بود؟، يا آن دو نفر پس از فريضه شدن قوانين ارث، آن را تبديل كردند؟!

 

اَمْ تَرى آيَةَ الْمَوَدَّةِ لَمْ

 

 

تَأتِ بِوُدِّ الزَّهْراء فِى قُرْباها

 

يا آنكه آيه‌ى مودّت (23 شورى) در مورد دوستى زهرا3 و خويشانش نازل نشده بود؟!

 

ثُمَّ قالا اَبُوك جاءَ بِهذا

 

 

حُجَّةٌ مِنْ عِنادِهِمْ نَصَباها

 

سپس گفتند: پدرت چنين گفته (كه ما ارث نمى‌گذاريم) و از روى عناد اين چنين حجّت (جعلى) نصب كردند.

 

قالا لِلْاَنْبِياء حُكْمٌ بِاَنْ لا

 

 

يُورِثُوا فِى الْقَدِيم وَ انْتَهَراها

 

و گفتند: از قديم ثابت است كه پيامبران ارث نمى‌گذارند، از اين رو فاطمه3 را از ارث منع كردند.

 

اَفَبِنْتِ النّبِىِّ لَمْ تَدْرِ اِنْ كانَ

 

 

نَبِىُّ الْهُدى بِذلِكَ فاها

 

آيا اگر پيامبر6 چنين سخنى گفته بود، دخترش از آن اطّلاع نداشت؟!

 

بِضْعَةٌ مِنْ مُحَمَّدٍ خالَفَتْ ما

 

 

قالَ حاشا مَوْلاتِنا حاشاها

 

فاطمه3 پاره‌ى تن پيامبر6 و تنها يادگار او بود، آيا او با سخن پدرش مخالفت كرد؟ نه هرگز، و نه هرگز كه سيّده‌ى ما با قول پيامبر مخالفت كند؟

 

سَمِعَتْهُ يَقُولُ ذاكَ وَ جائتْ

 

 

تَطْلُبُ الاِرْثَ ضِلَّةً وَسَفاها

 

اگر فاطمه3 از پدرش چنين سخنى شنيده بود (كه ما ارث نمى‌گذاريم) آيا در عين حال از روى نادانى و گمراهى مى‌آمد و مطالبه ارث مى‌كرد؟

 

هِىَ كانَتْ لِلَّه اَتْقى وَ كانَتْ

 

 

اَفْضَلُ الْخَلْقِ عِفَّةً وَ نَزاها

 

حاشا كه فاطمه3 چنين باشد، او در پيشگاه خدا از همه‌ى انسانها پرهيزكارتر، بهتر، پاكدامنتر و پيراسته‌تر بود.

 

سَلْ بِاِبْطالِ قَوْلِهِمْ سُورَةَ النَّمْلِ

 

 

وَ سَلْ مَرْيَمَ الَّتِي قَبْلَ طه

 



 

براى بطلان قول آنها، سوره‌ى نمل و سوره‌ى مريم كه قبل از سوره‌ى طه مى‌باشد، را بررسى كن.

 

فِيهِما يَنْبَآنِ عَنْ اِرْثِ يَحْيى

 

 

وَ سُلَيْمان مَنْ اَرادَ اِنْتِباها

 

در اين دو سوره، از ارث بردن يحيى و سليمان، سخن به ميان آمده است، هر كس مى‌خواهد صدق فاطمه3 را دريابد به اين سوره‌ها مراجعه كند.

 

 

فَدَعَتْ وَاشْتَكَتْ اِلَى اللَّه مِنْ
ذا  

 

كَ وَفاضَتْ بِدَمْعِها مُقْلَتاها

 

پس از آنكه به دادخواهى فاطمه توجّه نكردند، او شكايتش را نزد خدا برد، و اشك از چشمانش سرازير شد.

 

ثُمَّ قالَتْ فَنِحْلَة مِنْ وا

 

 

لِدَىَّ الْمُصْطَفى وَ لَمْ يَتَخَلاها

 

سپس فرمود: فدك، نِحْلَه (بخشوده شده ى) پدرم محمّد مصطفى6 است ولى فدك را به او ندادند.

 

فَاَقامَتْ بِها بِشُهُودٍ فَقالُوا

 

 

بَعْلَها شاهِدٌ لَها وَ ابْناها

 

فاطمه3 براى اثبات حق خود، شهود آورد، ولى آنها گفتند: گواهان، شوهر و فرزندانش مى‌باشند (و قبول نيست).

 

لَمْ يُجِيزُوا شَهادَةِ اِبْنَىْ رسُولِ

 

 

اللَّه هادِى الاَنامِ اِذْ ناصَباها

 

گواهى دو فرزند رسول خدا6 را كافى ندانستند، آن رسولى كه، هدايت كننده مردم است، و با فرزندان رسول خدا6 دشمنى كردند.

 

لَمْ يَكُنْ صادِقاً عَلِىٌّ وَلا فا

 

 

طِمَةُ عِنْدَهُمْ وَ لا وَلَداها

 

على7 و فاطمه و فرزندانش، هيچكدام نزد آنها راستگو نبودند.

 

اَهْلُ بَيْتٍ لَمْ يَعْرِفُوا سُنَنَ
الْجَوْرِ  

 

اِلْتِباساً عَلَيْهِم وَ اشْتَباها

 

آيا خانواده‌اى كه با سنّتهاى جور ميانه نداشتند، امر بر آنها اشتباه مى‌شود؟

 

كان اَتْقَى اللَّهَ مِنْهُمْ عَتِيقٌ

 

 

قَبُحَ الْقائلُ الْمَحالِ وَ شاها

 

آيا تقواى عتيق (ابوبكر) از اين خانواده بيشتر است؟، قبيح باد آن كسى كه چنين حرف محال را با زبان مى‌آورد.

 

جَرَعاها مِنْ بَعْدِ والِدِها

 

 

الْغَيْظَ مِراراً فَبِئْسَ ماجَرَعاها

 

جرعه‌هاى اندوه و تلخى رنج را به فاطمه، بعد از پدرش، نوشانيدند، و براستى چه جرعه‌هائى نوشانيدند!!

 

لَيْتَ شِعرِى ما كانَ ضَرَّهُما

 

 

حَفِظا لِعَهَدِ النَّبِىّ لَوْ حَفَظاها

 

اى كاش مى‌دانستم كه اگر آنها عهد پيامبر6 را درباره‌ى احترام فاطمه3 حفظ و مراعات مى‌كردند، چه زيانى براى آنها داشت؟

 

كانَ اِكْرامُ خاتَمِ الرُّسُلِ الْها

 

 

دِى الْبَشِيرِ النَّذِير لَوْ اَكْرَماها

 

با توجه به اينكه احترام به فاطمه3، احترام به پيامبر هادى بشارت دهنده و انذاركننده بود.

 

وَ لَكانَ الْجَميلُ أنْ يُعْطِياها

 

 

فَدَكاً لا الْجَمِيلُ أنْ يَقْطَعاها

 

و بسيار نيك بود كه فدك را به فاطمه3 مى‌دادند، نه اينكه قطع و منع فدك از او، كار نيك بود.

 

اَتَرىَ الْمُسْلِمِينَ كانُوا يَلُومُو

 

 

نَهُما فِى الْعطاءِ لَوْ اَعْطَياها

 

آيا آن دو نفر اگر فدك را به فاطمه3 مى‌دادند، مسلمانان آنها را سرزنش مى‌كردند؟

كانَ تحْتَ الْخَضْراءِ بِنْتُ نَبِىٍّ

 

 

صادِقٌ ناطِقٌ اَمِينٌ سَواها؟

 

آيا در زير آسمان كبود، از پيامبر راستگو و امين، غير از فاطمه3، يادگار ديگرى باقى مانده بود؟

 

بِنْتُ مَنْ؟ اُمُّ مَنْ؟ حَلِيلَةُ مَنْ؟

 

 

وَيْلٌ لِمَنْ سَنَّ ظُلْمَها وَ آذاها

 

آن هم دختر چه كسى؟ مادر چه كسى؟ همسر چه كسى؟ واى بر آنانكه ظلم و آزار بر او روا داشتند.

فهرست مطالب

تمامی حقوق این وب سایت متعلق به حجت الاسلام والمسلمین دکتر سید مجتبی برهانی می باشد.

طراحی و توسعه توسط: