اکنون که نموداری از بیماری‏های اعتقادی، سیاسی و اخلاقی روشن شد، معلوم می‏شود قرآن حکیم که مظهر شفای خداوندی است یکی از اسمای حسنای او شافی است و با ارایة برهان عقلی و نیز نشر حکمت و موعظت و جِدال احسن، امراض فکری را قبل از پدید آمدن، آن دفع می‏کند و بعد از ظاهر شدن، آن رفع می‏نماید.

با تبیین خطوطِ جامع و کلّی اسلام در سیاستِ داخلی و خارجی، بیماری‏های سیاسی را پیشگیری یا درمان می‏کند و با تشریح آثار سوء بزهکاری و گرایش‏های تباه اخلاقی و راهنمایی‏های سودمند، آن‏ها را علاج می‏نماید. بنابراین، همة ما موظّفیم سلامت روح را ارج نهیم و بیماری و درمان آن را از قرآن و عترت فرا گیریم تا جامعة گرانقدرِ ما گذشته از سلامت بدن، از روح سالم که همان جان متدین و متعهد، و جامع بین تدیّن و تخصص است، برخوردار گردد.