از امام باقر7 و امام صادق7 در تفسير آيه ﴿وَ نُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ﴾[1]؛ روايت شده است: «اين آيه درباره صاحب الامر است كه در آخر الزمان، ظهور مي‌كند و جبّاران و فراعنه را نابود مي‌سازد (يبيد الجبابرهٔ و الفراعنهٔ) و شرق و غرب عالم را مالك مي‌شود و آن را از عدل آكنده مي‌سازد؛ همان طور كه از ستم پر شده بود».[2]

در روايتي آمده است: «به دست او هر جباري نابود مي‌شود و هر شيطان سركشي، هلاك مي‌گردد.[3]

[1] . سوره قصص (28)، آيه 5.

[2] . البرهان في تفسير القرآن، ج3، ص 230، ح12.

[3] . کمال الدين، ج2، ص 368، ح6، مستدرک الوسائل، ج12، ص 282.