پرسش: از آن لحاظ که مصون‌اند.

پاسخ: بله، غرض این است؛ كه خدای سبحان می‌داند این‌ها آن‌قدر طیب و طاهرند كه می‌ارزد اینها را با همان وضع در خانه خود جا بدهد. وگرنه عبور كردن از مسجد كه فضیلت نبود. دیگران حق نداشتند اما اینها حق داشتند در همان حال عبور بكنند، در همان حال در مسجد بمانند، برای اینكه این ذوات قدسی آن‌قدر كار خیر انجام می‌دهند كه همه شئونشان الهی است؛ ﴿إِنَّ صَلاَتِی وَنُسُكِی وَمَحْیای وَمَمَاتِی لِلّـهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ﴾[1]. 

اگر این‌طور شد دعا تحت قُبّه اینها مستجاب است. تربت اینها باعث شفاست. برای اینكه هیچ چیزی اینها را نمی‌تواند از آن محبوبشان باز بدارد. اگر كلّ این ذخایر برای آنها عطفه عنز است، معلوم می‌شود كه قربی هم دارند یعنی مثل ملائكه‌اند. اگر ملائكه می‌توانند در آن خانه‌ها رفت و آمد بكنند اینها هم مثل ملائكه‌اند، برخی‌ها كه بالاتر از ملائكه‌اند اینها كه معلّم ملائكه‌اند، از ملائكه بالاترند.

بارها گفته شد كه فرشته‌ها جهان را با اسمای الهی اداره می‌كنند. این دعای «سمات» همین است، دعای «كمیل» همین است، كه «و بأسمائك الّتی ملأت أركان كلّ شیء»)[2]یك) اسمای الهی هم لفظ نیست مفهوم ذهنی نیست که با مفهوم ذهنی، كلّ جهان را آدم بخواهد اداره كند (دو) اسمای الهی، حقایق ملكوتی است (سه) این اسما را ذات اقدس الهی اول، اِشهاد مقام آدمیت كرد نه آدمِ شخصی كه «قضیة فی واقعة» باشد كه امروز هم شامل وجود مبارك ولی عصر است (چهار).

این مقام یعنی آ‌ن آشنایی، معرفت شهودی آن اسمایی كه « ملأت أركان كلّ شیء»، آنها را انسان كامل به ملائكه یاد داد ﴿یا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمَائِهِمْ﴾[3] آن وقت فرشته‌ها شاگردان ولی عصر و امثال ولی عصرند، كه دارند اسمای الهی را یاد می‌گیرند. آسمان و زمین را اداره می‌كنند. آن وقت حضور فرشته‌ها در مسجد جایز است حضور اینها هم جایز است. اینها با آن معنای غیبی طاهرند، چون این‌چنین است قذارتی در آنها نیست لذا فرمود: «وَ سدّ الأبواب إلاّ بابه».

[1] . سورة انعام، آية 162.

[2] . البلد الامين، ص 188.

[3] . سورة بقره، آية 33.