حضرت فاطمه3 مظلومه است، از آن بابت كه به حرمت او دستبرد زدند وشأن او را كه آن همه مورد سفارش و توصیه پیامبر بود نادیده گرفتند، و كار به جائی رسید كه مسعودی می‌نویسد: در را بر فاطمه3 انداختند، او را در بین در و دیوار فشردند، محسن او را سقط كردند، شوهر او را به زور وادار به بیعت كردند... .[1]

در اندیشه حضرت فاطمه3، دستبرد به حرمت حضرت علی7 و ولایتش، رنج آورتر از دستبرد به حرمت خود بود. او نمی‌‌توانست این مسأله را برای حضرت علی7 بپذیرد كه شوهرش را به زور وادار به بیعت كنند و یا او را تهدید به مرگ نمایند.

مسعودی گوید: دست علی7 را گرفتند و به زور خواستند با دست ابوبكر، به نشانه بیعت، اصطكاك دهند و علی7 مشت خود را فشرد[2] و فاطمه3 نگران و متأثر از این امر كه این هوی پرستان چرا چنین می‌كنند؟ و چرا توصیه‌های رسول خدا را نادیده می‌گیرند؟

[1] . اثبات الوصیه مسعودی، ص 262.

[2] . اثبات الوصیه مسعودی، ص 262.