بالاترین جایگاه شفاعت، از آن رسول گرامى اسلام است كه در قرآن كریم از آن به «مقام محمود» تعبیر شده است. و گستردگى آن با جمله بلند:
﴿ وَ لَسَوْفَ يُعْطيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‏ ﴾[1] بیان گردیده است. همانا دو تن از بانوان خاندان رسول مكرم شفاعت گسترده اى دارند كه بسیار وسیع و جهان شمول است و می‌‌تواند همه اهالى محشر را فراگیرد:

1ـ خاتون محشر، صدیقه اطهر، حضرت فاطمه زهرا3. 2ـ شفیعه روزجزا، حضرت فاطمه معصومه3.

در مورد شفاعت گسترده حضرت زهرا3 همین بس كه شفاعت، مهریه آن حضرت است و به هنگام ازدواج پیك وحى، طاقه ابریشمى از جانب پروردگار آورد كه در آن، جمله «خداوند، مهریه فاطمه زهرا3 را شفاعت گنهكاران از امت محمد قرار داد»، با كلك تقدیر نقش بسته بود. [2]

این حدیث از طریق اهل سنت نیز آمده است.

بعد از فاطمه زهرا3 از جهت گستردگى شفاعت، هیچ كس ـ و حداقل هیچ بانویى ـ به شفیعه محشر، حضرت معصومه دخت موسى بن جعفر3 نمی‌‌رسد، كه امام به حق ناطق، حضرت جعفر صادق7 در این رابطه می‌‌فرمایـد: «تدخل بشفاعتها شیعتنـاالجنه باجمعهم»: [3]

«بـا شفـاعت او همه شیعیـان مـا وارد بهشت می‌‌شـوند».

[1] . سوره ضحی ، آیه 5.

[2] . سایت جامع فرهنگی، مذهبی شهید آوینی.

[3] . سفینهٔ البحار ، ج 2 ، ص 376.