به سبب صدق و راستی، بشر تا بدانجا اوج می‌گیرد که به مقام صدیقین (همانان که از جهت فضیلت و ارجمندی در مرتبه پس از پیامبران الهی قرار دارند) نایل می‌شود و نزد پروردگار عالم به عنوان پرافتخار «صدیق» ملقب می‌گردد.

آدمی بر اثر صدق و راستی، به مرتبه‌ای می‌رسد که خداوند اورا صدیق می‌نامد.[1]

مقام «صدیقین» همان صراط مستقیم است که مسلمانان در هر نماز با گفتن جمله «اهدنا الصراط المستقیم صراط الذین انعمت علیهم. . . » از خدا می‌خواهند که به راه آنان هدایت شوند. این متنعمان به نعمت الهی که هدایت یافتن به راه آنان آرزوی هر مسلمانی هست، همان کسانی اند که در آیه دیگری از قرآن مجید بدین گونه معرفی شده‌اند.

و آن کس که از دستورهای خدا و پیامبر اطاعت کند، با کسانی خواهد بود که خداوند نعمت خود را بر آن‌ها ارزانی داشته است، از: پیامبر و صدیقان و شهدا و صالحان، و آنان رفیق‌های خوبی هستند.

وجود یکپارچه صداقت و سراسر حقیقت امام علی7 به عنوان کامل‌ترین مصداق صدیق که در روایت نبوی آمده است: «و من الصدیقین علی بن ابی طالب... .»[2] نشان دهنده عظمت مقام و والایی مرتبه صدیقین است.

بنابراین؛ اگر برابر فرموده امام باقر7 دست یابی و ارتقاء به مقام صدّیقان
- که مَثَل اعلا و نمونه کامل آن، ‌وجود بی بدیل صدّیق اکبر امیر مؤمنان7 است- به سبب راستگویی امکان پذیر است و این خصیصه مطابق تصریح امام صادق7 ‌یکی از دو سبب برخورداری امام علی7 ‌از جایگاه عظیم و موقعیت بی نظیر نزد پیامبر اسلام است.[3] پس نردبان صعود مسلمان به بالاترین قلّه‌های سعادت، و کلید اصلی دست یافتن مؤمن به گنج ایمان، صدق و راستی با همه گستره و دامنه‌اش و در همه ابعاد و مراتب آن است و نشانه‌اش هماهنگی میان برون و درون انسان، و مطابقت اندیشه و پندار و نهان با گفتار و کردار و عیان اوست. چه خوب فرمود، آن پیشوای صادق امین، آن کس که نهان و آشکار، و کردار و گفتارش دوگونه و ناهماهنگ نباشد، امانت الهی را ادا کرده و عبادت خدا را خالصانه انجام داده است.

[1] . اصول کافی، ج2، ص86 .

[2] . شواهد التنزیل، ‌ج1، ص 86.

[3] . فانَّ علیّا بَلَّغَ ما بَلَغَ به عِنْدَ رَسول الله6 بِصدق الحدیث و اداء الامانهٔ (اصول کافی، ج2، ‌ص 85.