خدا نیز آنجا که فاطمه3 برای لباس عید به حسنین8 وعده‌ای می‌دهد و إن شاء الله می‌گوید تا آن‌ها را آرام کند، به وعده او عمل می‌کند و برای حسنین8 لباسی از بهشت می‌فرستد تا فاطمه همیشه صدیقه باشد. [1]

به راستی با این همه جلالت و عظمت چرا در جریان فدک، عمر و ابوبکر، سخنان او را نپذیرفتند و وقاحت را به آنجا رساندند که حتی شهود او را که علی7 و حسنین8 و ام ایمن بودند – تکذیب کردند؟

ام ایمنی که رسول او را مژده بهشت می‌داد و حسنین که دو سرور جوانان بهشتند و علی که به گفته‌ی رسول خدا، او با حق است و حق با او است و خدا او را نفس رسول می‌خواند.

خداوند وعده صدیقه طاهره به حسنین8 را عملی می‌کند.

شیخ حر عاملی از ابی عبدالله مفید نیشابوری روایتی از امام رضا نقل می‌کند، که لباس‌های حسن و حسین8 کهنه شده بود و عیدی فرا رسید، ایشان به مادرشان گفتند بچه‌های مدینه لباس‌های نو پوشیده‌اند ولی ما لباس نو نداریم.

زهرای مرضیه3 فرمود: لباس‌های شما پیش خیاط است هر وقت آورد می‌پوشید. شب عید رسید آقا زاده‌ها خواسته خود را تکرار کردند. فاطمه گریه کرد و دلش برای عزیزان خود سوخت، باز همان کلمه را گفت.

شب در خانه فاطمه کوبیده شد، فاطمه3 فرمود؛ کیست در می‌زند؟ عرض کرد: همان خیاط هستم، لباس حسن و حسین را آورده‌ام. در را باز کرد مردی را دید همراه با لباس‌های عید، خانم فاطمه زهرا3 می‌فرماید: مردی با آن هیبت و اخلاق ندیده بودم.

بقچه را به زهرا3 داد و برگشت.

فاطمه وارد خانه شد بقچه را باز کرد و دو عدد پیراهن و دو عدد لباده و دو عدد شلوار و عمامه و رداء و دو عدد کفش سیاه دورشان رنگ قرمز در داخل بقچه بود.

حضرت زهرا3 حسنین را بیدار کرد و لباس‌ها را بر تن‌شان پوشانید. در همین حین رسول خدا وارد شد بچه‌های خود ملبس دید آن‌ها را به بغل گرفت و رو کرد به فاطمه3 فرمود خیاط را دیدی؟ عرض کرد: بلی دیدم. رسول الله فرمود: او خیاط نبود، او خازن بهشت بود. فاطمه سؤال کرد یا رسول الله کسی به شما خبر داد؟ فرمود قبل از آنکه او عروج کند جبرئیل خبر داد.[2]

و طریحی این روایت را طور دیگری نقل کرده؛ که حسنین از رسول خدا مستقیما لباس عیدی را خواسته و جبرئیل آن لباس‌ها را آورد ولی رنگ آنها سفید بود. حسنین گفتند: بچه‌های عرب لباس‌های رنگ به رنگ پوشیده‌اند رسول خدا به فکر فرو رفت. جبرئیل آمد گفت: که بپرس از حسن و حسین چه رنگی را دوست دارند و دستور بدهند یک طشت و یک آفتابه بیاورند وقتی آوردند لباس حسن را گذاشت وسط طشت پرسید: پسرم تو چه رنگی می‌خواهی؟ گفت: ای جد بزرگوار! من سبز رنگ را دوست دارم جبرئیل آب ریخت و رسول الله با دست خود فشرد، لباس‌ها همه به رنگ مانند زبرجد درآمد آن را به حسن داد.

سپس لباس‌های حسین را به طشت گذاشت فرمود: پسرم! تو چه رنگ لباس را دوست داری؟ عرض کرد من رنگ قرمز را دوست دارم، همان طور عمل شد، لباس حسین هم قرمز شد و پوشیدند، رسول خدا خوشحال شد و پدر و مادر و بچه‌ها همه شادمان شدند. اما جبرئیل گریه کرد و رسول خدا از علت گریه پرسید جبرئیل گفت این اختلاف میان دو عزیزتان از این جهت است به پسرت حسن زهر می‌دهند رنگش سبز می‌شود و حسین را در کربلا به خون می‌کشند و رسول خدا گریه کرد.[3]

[1] . بحار الانوار، ج43، ص 75.

[2]. بحار ج 43 ص 289 اثبات الهداهٔ ج 163 و علامه مجلسی و همین جلد ص 75 با این اضافات نقل می‌کند. 1- فاطمه به حسنین گفت خیاط لباس برای شما می‌دوزد ان شاء‌الله . 2. خداوند چون فاطمه به حسنین7 گفته بود لباستان پیش خیاط است ان شاء الله نخواست گفتار فاطمه و وعده او عمل نشود پس خدا نیز آنجا که فاطمه3 برای لباس عید به حسنین8 وعده‌ای می‌هد و ان شاء الله می‌گوید تا آن‌ها را آرام کند، به وعده او عمل می‌کند و برای حسنین8 لباسی از بهشت می‌فرستد تا فاطمه همیشه صدیقه باشد.

[3] . بحار ج 44، ‌ص 245 منتخب طریحی 121 احتقاق ج1 ص 446.