پرسش: اگر با دیگران قرار می‌گرفت چه می‌شد؟

پاسخ: به بعضی‌ها خدای سبحان كرامتی داد؛ یكی بلعم باعور در می‌آید، یكی سامری در می‌آید. اما پُست كلیدی را خدا بخواهد به عنوان امامت به یك ذوات مقدس بدهد باید احراز بكند كه این به هیچ وجه بیراهه نمی‌رود. لذا به بلعم‌ها به سامری‌ها به خیلی از این افراد ذرّه‌ای پُست كلیدی نداد. چون می‌دانست اینها چه كاره‌اند ﴿ اللّـهُ أَعْلَمُ حَیثُ یَجْعَلُ رِسَالَتَهُ﴾.[1] 

همان سامری كه گفت ﴿فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ﴾[2] اثر پای آن مركوب فرشته الهی، یا هر چه بود این بود كه هم ﴿عِجْلاً جَسَداً لَهُ خُوَارٌ﴾[3] را راه‌اندازی كرد، هم قطع و وصلش را. نه اینكه یكسره مثل بوق قطار بوق بكشد آن اثر رسول، مقتضی وصل بوق نبود مقتضی وصل در موردی و قطع در مورد دیگر بود. به هر تقدیر فرمود: ﴿وَاتْلُ عَلَیهِمْ نَبَأَ الَّذِی آتَینَاهُ آیاتِنَا فَانْسَلَخَ مِنْهَا﴾[4] ما جامه حریری در برِ او كردیم، ولی او از پوست در آمد ما او را با حریر كرامت پوشاندیم، ولی او در آمده از این ﴿ فَانْسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّیطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِینَ﴾. 

غرض این است كه پُست كلیدی را ذات اقدس الهی به هر كسی نمی‌دهد اینها؛ عالماً، قادراً، مختاراً، می‌توانند خلاف بكنند اما ﴿عَلَی بَینَةٍ مِن رَبِّهِ﴾ هستند و هرگز خلاف نمی‌كنند به این ذوات قدسی خدای سبحان سِمت می‌دهد.

[1] . سورة انعام، آية 124.

[2] . سورة طه، آية 96.

[3] . سورة طه، آية 88.

[4] . سورة اعراف، آية 175.