در سرزمین فدك یازده درخت خرما بود كه پیامبر به دست مبارك خود آنها را كاشته بودند. در زمان‌هایى كه فدك در دست فرزندان زهرا3 بود در ایام حج میوه‌هاى آن یازده درخت را جداگانه مى‌‌چیدند و به عنوان هدیه متبرک به حاجیان تقدیم مى‌‌كردند. متقابلاً حجاج با دریافت این تبرك، هدایا و اموال قابل توجهى به آنان مى‌‌دادند.

متوكل، فدك را از دست بنى فاطمه خارج ساخت و آن را به شخصى به نام «مازیار» داد. مازیار شخصى را از بصره فرستاد تا آنها را بریدند و یادگارهاى پیامبر را از بین بردند. همین شخص وقتى به بصره بازگشت مبتلا به فلج شد.[1] بدین صورت غصب‌هاى متوالى بر سر ملك شخصى فاطمه3 در تاریخ تكرار شد و اگر در مواردى باز پس داده شد به دست ائمه: ندادند، بلكه به یكى از سادات مى‌‌سپردند.

[1] . شرح نهج البلاغه ابن میثم: ج 5 ص 107.