عمده آن است كه خدای سبحان به خود پیغمبر چنین تهدیدی نداشت آن آیه سورة مباركة «حاقه» كه فرمود: «وَلَوْ تَقَوَّلَ» خطاب به حضرت نیست عده‌ای تهمت زدند گفتند این حرف‌های پیامبر ـ معاذ الله ـ حرف‌هایی است افترایی، از جای دیگر گرفته، اینها را به حساب وحی آورده. آن‌گاه ذات اقدس الهی برای تطهیر نبوی فرمود: هرگز این‌طور نیست اگر ـ معاذ الله ـ چنین كاری كرده بود ﴿لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیمِینِ _ ثُمَّ لَقَطَعْنَا﴾[1] و امثال ذلك.
این تهدید حضرت نیست، این پاسخ به آن افرادی است كه تهمت زدند. فرمود؛ اگر چنین كاری كرده بود ما جلویش را می‌گرفتیم به اشدّ وضع.
اما درباره همسران پیامبر این‌طور صریح می‌فرماید، نهی می‌كند و دستور می‌دهد، كه ﴿وَقَرْنَ فِی بُیوتِكُنَّ﴾ این آیه دو قرائت شده یكی «قَرْنَ»، یكی قِرنَ، قِرن از «وَقَرَ، یقِرُ» یعنی وقارتان را در بیوت نبوی حفظ كنید قَرْنَ یعنی قرار و آرامشتان را در این بیوت حفظ كنید. این دو وجه را هم مرحوم شیخ طوسی(رضوان الله علیه) در تبیان نقل كرده[2] هم دیگران. «وَقَرْنَ فِی بُیوتِكُنَّ» یعنی نمی‌شود شما اسلامی حرف بزنید ولی جاهلی فكر بكنید.
«وَلاَ تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیةِ الْأُولَی» یعنی اگر مسلمانید هم اسلامی حرف بزنید هم اسلامی فكر بكنید. اگر اسلامی حرف زدید، اما جاهلی عمل كردید، می‌شود؛ تبرّج جاهلیت. یعنی، به نحو جاهلیت ظاهر بشوید.
كسی كه حجاب را رعایت نمی‌كند، بدحجاب یا بی‌حجاب است، این اسلامی حرف زد ولی تبرّج جاهلی كرد.
فرمود: «وَلاَ تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیةِ الْأُولَی» مستحضرید كه صدای زن، مثل مو و بدن او نیست كه عورت باشد. نگاه به مو و نگاه به بدن زن جایز نیست «ولو لا لریبةٍ» اما صدای زن، عورت نیست مثل موی زن نیست مثل بدن زن نیست كه شنیدنش مشكل داشته باشد. لذا فرمود: ﴿وَقُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً﴾[3] از این جهت هم گفتن جایز است هم شنیدن، لكن تبرّج جاهلی ممنوع است.
[1] . سورة حاقه، آيات 45 و 46.
[2] . التبيان في تفسير القرآن، ج8، ص337؛ الكشاف، ج3، ص537.
[3] . سورة احزاب، آية 32.
