یکی از القاب حضرت صدیقه طاهره، «معصومه» است. معصومه یعنی: زنی که از گناه، خطا، سهو و نسیان در امان است. چه اینکه در وصف حضرت آمده است: «المعصومة من کلّ سوء» یعنی: از هر بدی و آفت محفوظ است.

معصومه یعنی: بانویی که خدا وی را از هر گناهی حفظ و نگه داری می‌کند.[1]

عصمت، ملکه‌ای است که سبب اجتناب شخص از گناه و اشتباه می‌شود.

قرآن کریم می‌فرماید: ﴿ إِنَّما یریدُ اللَّـهُ لِیذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهِّرَكُمْ تَطْهیرا ﴾[2] و همانطورکه می‌دانیم مفهوم «رجس» یعنی هر گونه آلودگی، اعم از آلودگی ظاهری و آلودگی باطنی و فکری، یعنی اهل بیت از هر گونه شرک و گناه مبرّا هستند. چنانکه در وصف آن حضرت آمده است:

«. . . اللهمّ صلّ على السیدة المفقودة الكریمة المحمودة الشهیدة العالیة الرشیدة، اُمّ الأئمة و سیدة نساء الاُمّة بنت نبیك، صاحبة ولیك، و وارثة سید الأنبیاء، و قرینة سیدالأوصیاء، «المعصومة» من كل سوء، صلاة طیبة مباركة. . .»

خداوندا ! بر سرور بانوان كه (قبرش) از دیدگان پنهان شده، زنى باكرامت و پسندیده، زنى شهیده در راه خدا، زنى بلندهمت و رشیده مادر پیشوایان دین، سرور زنان امت، دختر پیامبر خود، همسر ولى تو، وارث پیامبر، همتاى امیرالمؤمنین، زنى كه از هر بدى به دور است درود فرست، درودى پاك و پربركت.[3]

[1] . معجم مقاییس اللغه، احمد بن فارس.

[2] . سورة مبارکه احزاب، آیه 33 .

[3] . بحارالانوار، ج 102، ص 220، ر 1 از عتيق غروى.