بر اساس روایتى كه مرحوم سپهر در «ناسخ» از امام رضا7 روایت كرده، لقب «معصومه» را به حضرت معصومه، امام هشتم اعطا كرده اند. طبق این روایت امام رضا7 فرمود:

«من زار المعصومه بقـم كمـن زارنى» «هركس حضرت معصومه3 را در قـم زیارت كند، همانند كسى است كه مرا زیارت كرده باشد». ایـن روایت را مـرحـوم محلاتـى نیز به همیـن تعبیـر نقل كـــرده است. [1]

با توجه به این كه عصمت به چهارده معصوم: منحصر نیست، بلكه همه پیامبران، امامان و فرشتگان معصوم هستند.

و علت اشتهار حضرت رسول اكرم، فاطمه زهرا و امامان: به «چهارده معصوم» آن است كه آنها علاوه بر مصونیت از گناهان صغیره و كبیره، از «ترك اولى» نیز كه منافات با عصمت ندارد، پاك و مبرا بودند.

مرحوم مقرم در كتاب‌هاى ارزشمند: «العباس» و «على الاكبر» دلائل عصمت حضرت ابوالفضل و حضرت على اكبر8 را بر شمرده است. و مرحوم نقدى در كتاب «زینب الكبرى» از عصمت حضرت زینب3 سخن گفته است. و مولف «كریمه اهلبیت» شواهد عصمت حضرت معصومه3 را بازگو نموده است.

و با توجه به این كه حضرت معصومه3 نام شریفشان «فاطمه» است و در حال حیات به «معصومه» ملقب نبودند، تعبیر امام7 به معصومه، دقیقا به معناى اثبات عصمت است، زیرا بر اساس قاعده معروف: «تعلیق حكم به وصف، مشعر بر علیت است» دلالت حدیث شریف بر عصمت آن بزرگوار بى تردید خواهد بود.

[1] . ریاحین الشریعه، ج 5 ، ص 35 و ناسخ التواریخ ، ج 7 ، ص 337.