زندگی حضرت زهرا3 بهترین گواه بر صداقت و راستگویی اوست. دوست و دشمن بر این معنی هم عقیده‌اند.

عایشه می‌گوید: ‌هیچ کس را راستگوتر از زهرا نیافتم، مگر تنها پدرش را.[1]

و هنگامی که واقعه‌ای بین عایشه و فاطمه3 پیش آمده بود خود عایشه می‌گوید: «ای رسول خدا! از فاطمه بپرس، که او هرگز دروغ نمی‌گوید».[2]

از همین روست که نامش را صدّیقه نامیدند. یعنی بسیار راستگو و کسی که هرگز دروغ نگفته است. البته صدیق معنای وسیع‌تر از این دارد و به کسی که نیت و قول و عملش با هم تطابق دارند گفته می‌شود و به راستی که زهرا3 همین گونه بود و کامل‌ترین مصداق آن.

رسول خدا6 به علی7 می‌گوید: ای علی! به تو سه چیز داده شده که به هیچ کس حتی به من هم داده نشده. پدر زنی هم چون من و همسری چون صدیقه و فرزندانی هم چون حسن و حسین، ولی با این همه، شما از من هستید و من از شما.[3]

امام صادق7 نیز هرگاه از فاطمه3 یاد می‌کرد با عنوان صدیقهٔ الکبری یاد می‌کرد و می‌گفت: صدیقه را جز صدیق غسل نمی‌دهد[4] و امام موسی بن جعفر8 هم با عنوان صدیقه شهیده از فاطمه3 یاد می‌کرد.[5]

رسول خدا6 نیز با عنوان صادقه و صدوقه از دختر خود نام می‌برد. [6]

[1] . المستدرک، حاکم نیشابوری، ج 3 ص 160.

[2] . بحار الانوار، ‌ج 43، ص 84.

[3] . الغدیر ، ج 2 ، ص 305.

[4] . وسائل الشیعه، ‌ج2، ص 714 ، بحار الانوار، ج43، ص 206

[5] . کافی، ج 1 ، ص 485.

[6] . بحار الانوار، ج 22، ص 491.