﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَ کُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ ﴾‌.[1]

ای گروه کسانی که ایمان به خدا و رسول و روز جزاء‌آورده‌اید از مخالفت و معاصی الهی کاملا پرهیز کنید و با صادقین باشید و متابعت آن‌ها را بکنید ودست از دامن آن‌ها برندارید.

این آیه شریفه یکی از آیاتی است که علماء شیعه برای اثبات مذهب امامیه و امامت ائمه طاهرین: به آن تمسک کردند و ما در مجلد دوم کلم الطیب هشت آیه که دلالتش واضح‌تر بود بیان کرده‌ایم، از جمله این آیه شریفه، و در اینجا به طور اختصار در دو مقام صحبت می‌کنیم یکی در دلالت خود آیه و یکی در اخبار وارده در تفسیر آن.

اما مقام اول – صدق مراتبی دارد: صدق در کلام، صدق در افعال، صدق در اخلاق و صدق در عقائد. و هر کدام از این مراتب دو قسم است مطلق و فی الجمله که نسبی می‌گویند، و آیه صادق مطلق را می‌گوید که در جمیع مراتب صادق باشند و صادق مطلق در جمیع مراتب مرادف با معصوم است و به اتفاق جمیع فرق شیعه غیر از این چهارده معصوم و عصمت آن‌ها ثابت نشده و بر فرض اگر در بعضی درجه عصمت پیدا شده باشد جزو تابعین این‌ها هستند، مثل علیا مخدّره زینب3 و حضرت ابی الفضل و علی اکبر8 و سلمان(رضی‌الله‌عنه) و مانند این‌ها.

و اما مقام ثانی – در کتاب غایهٔ‌المرام اخبار بسیاری از طرق عامه و خاصه روایت کرده و یک قسمت آن‌ها را در برهان ذکر کرده و مرحوم مجلسی; در بحار فرموده که صادقین به ائمهٔ‌الصدیقون، پیامبر اکرم6 ، علی بن ابیطالب، و بقیه ائمه معصومین: تفسیر شده است. [2]

و پیغمبر6 به سلمان فرمود: اخی علی و الاوصیاء من بعده. [3]

آیه یا اَیُّها الَّذین آمَنُوا، خطاب به مؤمنین است و مراد از مؤمن، کسی است که توحید، نبوت، ما جاءَ‌به النبی6 و معاد را تصدیق کند. [4]

اتَّقُوا الله در اتیان به واجبات و ترک محرمات است، و کونوا مع الصادقین، یعنی اطاعت آن‌ها را کنید و مخالفت نکنید و دوست آن‌ها و دوستدار آن‌ها باشید و دشمن دشمنان آن‌ها بوده و دست از دامن آن‌ها برندارید و از آن‌ها جدا نشوید. [5]

[1] . سوره توبه ، آیه 119.

[2] . الدّر المنثور، سیوطی، ج 4 ، ص 287

[3] . غایهٔ المرام فی علم الکلام، آمدی سیف الدین، ج 3 ، ص 50 و 51

[4] . الغدیر ، علامه امینی ، ج 2 ، ص 306

[5] . بحار الانوار ، ج 33 ، ص 149