امام صادق7 از پدران خویش، از جدش رسول خدا6 نقل می‌کند که فرمود:

ای اصحاب من! آیا می‏دانید فاطمه3 از چه خلق شده است؟ عرضه داشتند: خدا و پیامبرش6 بر این مطلب آگاه‌ترند. پیامبر6 فرمودند: فاطمه 3، فرشته انسانی است كه تنها انسان نیست. (مردم از سخن پیامبر6 چیزی نفهمیدند) عرضه داشتند: این مطلب برایمان مشكل شد، می‏فرمایید فرشته است و انسان، این چگونه ممكن است؟ پیامبر6 فرمود: … جبرییل7 یك سیب از بهشت برایم هدیه آورد و سپس گفت: ای محمد6! این سیب را میل نمایید. گفتم: ای دوست من، این سیب هدیه خداوند است، چگونه آن را بخورم؟ گفت: شما امر شده‏اید كه این سیب را بخورید. پس آن را شكافتم، ناگهان نوری از آن درخشید. از آن نور در هراس شدم.

گفت: بخور! این نور، نور فاطمه‏ی منصوره3 است. گفتم: منصوره كیست؟! گفت: دختر شما خواهد بود كه اسمش در آسمان‌ها منصوره است و در زمین فاطمه. سوال كردم: چرا در آسمان و زمین به او منصوره و فاطمه می‏گویند. گفت: در زمین فاطمه است، زیرا شیعیان او، از آتش جهنم گرفته شده‏اند و از دشمنانش حب او را گرفته‏اند. و در آسمان او را منصوره گویند، زیرا خداوند در آیه «و یومئذ یفرح المومنون بنصـرالله» می‌فرماید: مؤمنین در آن روز از یاری خداوند شاد می‌شوند، یعنی یاری رسانیدن فاطمه زهراء3 به یاران و دوستان خود.»[1]

از ابن عباس نقل شده که چون فاطمه تولّد یافت رسول خدا6 او را منصوره نامید پس جبرئیل نازل شد و گفت خدا تو را سلام می‏رساند و مولود تو را هم سلام می‏رساند.[2]

[1]. بحار الانوار، ج 43، صص 17 و 18 از تفسیر فرات بن ابراهیم.

[2]. علامه عسقلانی هم در کتاب (لسان المیزان) جزء سوم صفحه 267 چاپ حیدرآباد دکن این حدیث را روایت کرده است.